Kerstverhaal deel 2
De volgende dag ging Bram toen hij wakker was meteen naar zijn vader toe :''Papa,vroeg hij met zijn heldere jongensstemmetje,jij zegt toch altijd dat als je lief bent voor mensen,dat ze ook lief zijn voor jou ? En dat al je dromen uit zullen komen ?'' ''Ja jongen dat klopt,maar waarom vraag je dat ?''
''Gewoon zomaar papa,gewoon zomaar .'' Maar in Brammetjes kleine koppie was al een plannetje gerijpt .
Hij zou alle deuren van de straat langsgaan en aan de mensen vragen of hij iets voor ze kon doen .
En zo ging hij in alle vroegte op pad . Maar de kleine jongen was even vergeten dat hij samen met zijn broertjes nogal eens kattenkwaad had uitgehaald in het kleine straatje waar ze woonde .
En hij werd vrijwel nergens met enthousiasme ontvangen .
Overal waar hij kwam hoorde hij dingen als : Scheer je weg kwajongen en wegwezen schorriemorrie !
Een beetje moedeloos en met knagend geweten sjokte Bram naar het laatste huisje in de straat .
Hij wist dat daar een oud dametje woonde . Even aarzelde hij of hij wel aan moest kloppen .
Maar hij sprak zichzelf streng toe . Het was zijn eigen schuld dat iedereen zo onaardig op hem reageerde .
En erger dan wat hij allemaal al had gehoord vandaag kon het toch niet worden .
Dus hij raapte al zijn moed bij elkaar en klopte op het raam .
Vrijwel meteen verscheen er een vriendelijk oudere damesgezicht voor het raam .
Verbaasd keek hij er naar . Ze glimlachte naar hem ...
Even later zwaaide de deur van het huisje open .''Vertel me eens jongen,vroeg de vrouw,wat kom je hier doen ?'' ''I-I-I-Ik kom vragen of ik iets voor u kan doen'' stotterde Brammetje.
''Heeft je moeder je gestuurd jongen ?'' ''Nee mevrouw,zei Bram,het was mijn eigen idee .''
''Zo knul,en hoe kom je zo op dat idee ?''
En hoe het kwam kon Bram jaren later nog niet uitleggen,maar voor hij het wist vertelde hij haar wat hij de vorige dag had gehoord.
Word vervolgd-
kruidje, vrouw, 56 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende