Onverwacht een middagje vrij. En wat doe je dan op een zonnige dag als vandaag? Juist! Opruimen en tussendoor als beloning de sociale websites afstruinen. Waar natuurlijk niets te beleven valt, want iedereen zit buiten in de zon. Zij wel..
Dan rest er nog maar 1 ding. Alle namen van de vrouwelijke oud-klasgenoten intypen.
In de hoop dat de meest populaire meiden (waar je altijd bonje mee had) na een jaar of 32 veranderd
veranderd zijn in lelijke, ouwe wijven met een berg wratten in het gezicht of een porem waarop een ernstige vorm van acne zijn sporen heeft achtergelaten.
Maar eerst begin ik met mijn vriendinnetje van toen. Ze is niets veranderd. Nog steeds een leuke vrouw om te zien. Ik vind uit dat ze twee dochters heeft, waarvan er 1 erg op haar lijkt. Inmiddels heeft ze wél weer een andere achternaam die, naar ik na enig speurwerk achterhaal, toebehoort aan een kalend manspersoon met vriendelijke bruine kijkers. Toch leuk om te weten, maar verder niets spannends.
Via mijn vriendin ontdek ik ook het profiel van J.
J. was het stuk van de klas. En dat wist ze ook. We waren vriendinnen, ook later nog op de Havo.
Ik vergeet nooit meer dat we in de pauze even naar haar huis fietste omdat ze het warm had en ze iets anders aan wilde doen. Iets luchtigers zogezegd..Met open mond keek ik toe hoe ze ook nog even haar wimpers bijwerkte met een wimpertang. Ik wist toen nog niet eens dat zoiets bestond..
In elk geval koos ze voor een ultrakort licht roze broekje. Ik betwijfel eigenlijk of je het een broekje mocht noemen. Het was meer een schaamstreekbedekker. Onderweg terug naar school werden we meerdere malen nageroepen en na-getoeterd. Nou ja..
we, zij dus. Zelden een leraar Nederlands met zulke sapvragende ogen zien kijken.
Ik voelde me ernstig het lelijke eendje..
Nu zie ik foto's van J. zoals ze nu is.. Verschillende kleuren haar, veel make-up en abnormaal bruin verbrand.
Ook zie ik redelijk recente, met een baby op haar arm. Zou ze nu nog..?
Maar nee, het blijkt het kleinkind van haar man.
Ik scroll nog even door en zie vakantiefoto's uit verre oorden. Er staat steeds een kerel naast haar en ik denk nog ; Jezus, wat is haar vader oud geworden!
Totdat ik twee verstrengelde handen vereeuwigd zie compleet met gouden ringen.
OMG! De meneer met Skippybal onder z'n shirt is haar echtgenoot!
Maar zo te zien heeft-ie wat cash te besteden, dus ; good for her. Al hoop ik toch ook dat er wat liefde aan te pas komt. Want geld ALLEEN maakt niet gelukkig. Eigenlijk herken ik haar nauwelijks. Alleen die blauwe ogen zijn nog hetzelfde.
Ik ga nog even langs W. Een klein opdondertje was dat. Wel een beeldig gezichtje. Op een gegeven moment ontsierd door een kras op haar wang. Ruzie met een klasgenootje wat aardig uit de hand liep.
Ik wist dat ze een tweeling had omdat ik haar moeder ooit tegenkwam en ze me vertelde dat ze niet begreep waarom haar dochter weer zwanger was. Immers ; ze had er al twee.
Ik vond het grappig dat ze haar hart zo bij me uitstortte, omdat ik haar misschien slechts een keer of twee
echt had gezien op een verjaarspartijtje van haar dochter. Daarna ging ik nooit meer naar feestjes.
Dat kwam door een nieuw, toen populair spelletje. Het koekhappen hadden we allang achter ons gelaten, dus er moest iets spannenders komen ; 'Alle vogels vliegen'. Ik weet vrij zeker dat dat de naam was van het gedrocht. Hoe het precies werd gespeeld? Ik heb dat nooit afgewacht. Het kwam er iig op neer dat er kleren
uitgingen. Als je pech had. En ik zag me daar al staan, tussen al die platte plankjes met 2 erwten en dan ik met 75B. Ik zou me een attractie op de kermis gevoeld hebben zonder er voor betaald te krijgen. Dus neuh, dan maar niet.
De conclusies na dit rondje neuzen : De meiden zijn bijna allemaal minstens 2x getrouwd (geweest).
Ze hebben een voorkeur voor kalende mannen (OF er zijn op die leeftijd weinig mannen MET haar..)
Er wordt de tweede ronde een stuk minder op het uiterlijk gelet.
Afrondend vraag ik me overigens af : Zouden ze ook stiekem bij mij kijken?
Als dat zo is : Hi guys! Sorry dat ik zo saai ben.