knoop eindelijk eens doorgehakt.
Er is een vriendschap waar ik al een poosje mee in mijn maag zit , met een jongen die ik al paar jaar ken en eigenlijk twijfel ik al heel lang aan de vriendschap.
Degene heeft een vervelende gewoonte dat ik goed genoeg ben als die niemand heeft maar als die met andere is zou die je makkelijk negeren of juist ook met je omgaan om juist indruk te maken op anderen dus niet helemaal eerlijk qua vriendschap.
Daarnaast heeft die ook de gewoonte alle initiatief ook niet te nemen en eigenlijk ook nooit tijd voor je.
Er zijn mensen die ik als vrienden ken die gewoon soms een hele poos niet zie en dat ook gewoon ken maar als ik ze zie is het weer als vanouds, en bij hem heb ik dat niet omdat ik dan al gewoon het gevoel heb ok nu heb je niemand nu ben ik ineens goed genoeg.
Ik liep al een poosje te denken om hem van facebook te verwijderen en gisteren kreeg ik eigenlijk het gevoel waar ben ik mee bezig.
Ik hou het contact aan wat bijna alleen telefonisch is want ik zie hem bijna nooit, terwijl die eigenlijk een dorp verder woont en dat niet eens zo ver is, hij zit nog op mijn facebook maar laat niets van zich horen terwijl die wel van alles van je kan zien (en lezen meneer is nogal een roddelaar) wat is het nut het nog aan te houden.
Zelf vond ik het nogal moeilijk eerst omdat ik schijnbaar toch te aardig ben en niet echt lullig tegen iemand wil doen maar als ik heel eerlijk ben wat voor vriendschap is dit ?
Bij deze hem dus eigenlijk de laatste restjes voor de vriendschap gelaten wat die is en eigenlijk gewoon er af gehaald. Eigenlijk voelt het bevrijdend omdat ik eigenlijk voor mezelf nu wel zoiets heb van lekker even iets geeindigd waar ik me al een poos niet lekker bij voel.
Ik bedoel als een contact uberhaupt alleen nog maar telefonisch terwijl je een dorp verder woont, uberhaupt ook niet eens de moeite doet om contact te onderhouden wat is dat dan eigenlijk nog voor een vriendschap. Is dan niet gewoon tijd om het los te laten en verder te gaan en je te concentreren op mensen die je wel zien en wel moeite doen om het contact te onderhouden en ook wat van zich laten horen op momenten dat het ertoe doet.
Eigenlijk ben ik blij deze stap te hebben genomen.
Juudjed
juudjed, vrouw, 51 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende