Koning WA en de midlifecrisis

Villa Eikenhorst.
De koninklijke familie kijkt tv.
Gespannen volgen de dames van het gezelschap de verrichtingen van de amateurbakkers in 'Heel Holland Bakt'.
De deelnemers knoeien er weer flink op los. Mislukte chocoladezoenen, door de lucht vliegende recepten, en botercrème die nog het meest lijkt op dat spul waarmee je de gaten in je muur opvult. De snelstdrogende variant.

"Jee pap", zegt 1 van de prinsesjes wijsneuzerig, "Dat kun jij zelfs nog beter!"
Koning Willem komt opeens wat tot leven. Tot nu toe had hij maar wat voor zich uit zitten staren. Af en toe trommelend met zijn vingers op het notenhouten bijzettafeltje.
"Ik doe 't niet. Ik doe 't NIET!"
-"Rustig maar Alexander. Jij hoeft ook geen taart te bakken. Liever niet zelfs. Weet je nog, de laatste keer dat je een cake voor moederdag wilde bakken? Je had per ongeluk badzout gebruikt, in plaats van gewone zout!"
"Dat was een beetje dom pap!" Amalia duikt na deze woorden wijselijk onder de tafel weg.
"Nou, zegt Ariane,"Ik was een week lang het populairste meisje van de klas. Iedere keer als ik een boer liet, blies ik vanzelf een mega luchtbel!"
Helaas voor Ariane bukt zij niet op tijd. De hand van haar mama is snel genoeg om haar oor nog gevoelig te raken.

"Taarten? Wat lullen jullie nou? Ik heb het helemaal niet over taarten!"
Met een bruusk gebaar drukt de majesteit de tv uit.
"Ah nee, wat doe je nou, papa? Het werd net spannend!"
"Vanavond even geen tv meer."
"Waar slaat dat op? Dat jij vroeger geen televisie mocht kijken, daar kunnen wij toch niks aan doen?"
Alexia kijkt haar vader met haar grote ogen aan. Het helpt niet.
Mama Maxima krijgt medelijden met haar dochters.
"Hier met die afstandsbediening!"
Schoorvoetend geeft de koning het kleinood aan zijn vrouw. Meteen daarna klinkt de guitige stem van André van Duin weer door de woonkamer.
Amalia giechelt :"In het land is papa misschien de baas, maar hier thuis heeft mama de broek aan."

Maxima kijkt af en toe tersluiks naar haar man.
Er is duidelijk iets wat hem dwarszit. Maar al snel wordt haar aandacht weer getrokken naar het beeldscherm. Hollandse kneuterigheid. Heerlijk!
Ze hijst haar joggingbroek wat op en schuift nog een radijsje naar binnen. Echt genieten.
Ze zien dat Heidi de tent moet verlaten. Echt sneu. Ze was nog wel zo blij met haar spektakelstuk.

Het hele drama is aan de koning voorbij gegaan.
Hij zit er stuurs bij. Armen over elkaar en de mond een rechte streep. In z'n kaak beweegt een spiertje.
Zijn vrouw, die hem goed kent, ontgaat dit laatste niet. Het toonbeeld van koppigheid zit naast haar op de bank.
"Alexander? Is er iets?"
-"Ik doe het niet!"
"Eh ja. Dat zei je al! Wat doe je niet?"
-"Prinsjesdag".
"Prinsjesdag?"
-"Ja! Ik weiger om dit jaar mee te doen. Ik ga daar niet zitten als de buikspreekpop van Mark Rutte!"
"Maar dat is toch ieder jaar al zo?"
Amalia is echt een bijdehandje..

-"Ik weiger voor Jan met-de-korte-achternaam in die lelijke glazen sleurhut te gaan zitten, een pak moeilijke woorden uit te spreken, die toch niemand begrijpt, van een regering die er nog niet eens is!"
"Ja maar Alexander, je moet!"
-"Ik moet niks! Desnoods ga ik in hongerstaking!"
Ariane is meteen solidair :"Goed idee, pap! Mag ik dan jouw gevulde koek?"
"Die troonrede moet uitgesproken worden. Dat is traditie."
Terwijl ze deze woorden uitspreekt, denkt de koningin aan haar nieuwe jurkje van Taminiau. Het zal haar toch niet gebeuren dat ze deze nieuwe aanwinst nu in de kast moet laten hangen. Die stof. Die kleur..

-"Hallo Max! Luister je wel!"
"Ja natuurlijk lieverd."
-"Iedereen in dit land weet dat er geen regering is. En dat er dus helemaal niets te melden valt.
"Nou, dat weet ik niet hoor, Alexander."
-"Hoe bedoel je? Natuurlijk wel! Nederlanders zijn geen dom volk".
"Ze hebben anders wel weer massaal op VVD gestemd.."
-"Mja". Tegen deze logica kan de koning niet op.
Een denkrimpel verschijnt in het voorhoofd van de koning. Een zeldzaam verschijnsel.
-"Weet je wat? Ik neem een filmpje op. Ik zeg gewoon 'Dames en heren'.."
"Kan niet", onderbreekt Amalia.
-"Wat kan niet?"
"Dames en heren".
-"Hè?"
"Moet wel genderneutraal".

Dan klinkt er een enorme dreun. Het is de vuist van onze vorst. Die hij onzacht op het oude tafeltje van oma Juliana neer laat knallen.
Er verschijnt een barst in. Het voltallige gezin kijkt er beteuterd naar. De schouders van de koning zakken zowat tot bij z'n heupen. Doodmoe lijkt-ie opeens.
-"Ik ga naar bed". Het komt er moeizaam uit.
Z'n sloffen schuiven over het hoogpolige tapijt.
-"Wat een volk. Wat een volk". Op de trap herhaalt dit nog 10 x.
Als hij uit het zicht is, is Alexia de eerste die haar spraak terug heeft. "Mam? Is dit nou de midlife crisis?