laat maar *drama queen*

nee tis niks vergeet dit maar.
noem het gewoon willoos

hier in dit huis, hier is alles anders
hier is het rustiger en toch meer het besef
t besef dat ik er toch niet toe doe.

t gevoel van vroeger is hier nog steeds
waar ik vroeger nog dromen had, zijn zij nu vergaan.
hier sliep ik vroeger, droomde ik hoe goed ik zou zijn later.
een brave burger met een huis en toekomst.

maar nu ik hier ben weet ik dat ik altijd gelogen heb.
ik heb geen toekomst, vroeger was slechts een droom.

iedere nacht word ik opgehaald,
iedere nacht doe ik iets dat lijkt en doet lijken als of ik een doel heb.
maar het is maar als of.

verwisseld met wie ik was
of wie ik ben, als ik al ben, want zeg nou zelf,
ik ben een waardeloze vriend, loyaal maar nooit daar.

iedere nacht als ik terug gebracht word
en ik de tijd heb om te denken, dan is er maar een ding
een ding waar ik aan denk,
mijn zijn, de naam die boekdelen schrijft, maar nooit een boek

reflecterend op mijn waardeloze bestaan,
wie heb ik nu eigelijk geholpen ?
wat heb ik nu eigelijk bereikt ?
ik kan niets vinden waar ik trots op kan zijn.
niets waar ik een toekomst uit kan halen.

ooit zei iemand tegen mij dat ik niet zo trots moest zijn
niet trots op t feit dat ik mensen bang maakte.
ik ben niet trots, niet daar op
ik heb er een hekel aan mensen angstig te maken
maar dat is blijkbaar iets waar ik redelijk goed in ben,

als ik in haar ogen kijk dan voelt het nog als of er iets is
maar ik kan er nooit zijn, ik kan het niet zijn.

en nee, een ieder die dit tegen wil spreken, nee ik heb jullie niets gegeven
niet geholpen of bij gestaan,
jullie doen het allemaal zelf, jullie redden jullie zelf heel goed,
ik ben slechts de afleiding, de ondertiteling, de onzin die verwoord.
ik heb niemand iets nieuws gebracht, iets gegeven om verder te komen.

alles waar van ik schreef dat ik dat deed en gedaan heb, niets is waar
maar waardeloos,

de drang naar drugs en vluchten wordt steeds groter,
toen dacht ik een toekomst te zien,
want voor die tijd, die toekomst is er niet meer.

ik zal nooit een goede vader worden, of een goede man,
ik ben al een waardeloze vriend die zwijgt op internet en msn
die zwijgt in de kroeg en die meer ontwijkt dan confronteerd,
aan mij heb je niets.

ik heb geen toekomst, slechts een verleden,
geen wil meer, en geen zin pijn te doen.

de wetenschap dat ik iets voor iemand zou betekenen is niets meer dan onzin.
ik ben een nachtmerrie die je nog niet gedroomd heb.
willoos en doelloos, zinloos en nutteloos
slechts een drang om te overleven, omdat het het enige is wat ik kan
maar de drang is slechts een lichaams functie, zonder doel

you don't want to know what i am thinking of during the day
it will only frighten you.

keer op keer die flashbacks en herinneringen
de pijn die nooit echt lijkt te worden
de fatalistische hoop en nihilistische drang.
liever zou ik geen vrienden hebben
want ik kan jullie slechts pijn doen.

in het dubbelleven dat ik leid of lijd is er de de overlevings drang
en de wil niet te zijn, de wil niet productief te zijn
niet te willen doen.
ik wil niet bijdragen aan een betere wereld, en zeker neit aan een slechtere wereld
want wat ik ook doe, met alle goede wil in de wereld,
men ziet slechts de slechte kanten,
slechts de angsten die ik op roep
ik wil niet bijdragen aan die nieuwe wereld van orde en dwang.
nimmer de behoefte gehad om klein te zijn
slechts groots, en dat is waar ik tegen vecht
ik wil niet,
geen slaaf van de economie geen slaaf van de falende democratie
ik wil niet zijn
want wat ik ben,
het zal nooit goed zijn.
nooit goed genoeg, nooit perfect
nooit naar wat men verwacht
nooit gezien als hoe zij willen kijken.

ik heb geen zin meer
geen toekomst
geen wil

laat maar.