Landmeeuw in de zomer
De landmeeuw heeft een paar goede klappen gehad. Geen dierenassiel, geen dierenambulance, gewoon doorgaan dus na een week van piekeren over de afgelopen maanden, toch maar de pen opakken en schrijven.
De landmeeuw ziet de zomer en voelt 'm ook. Het allerbeste is doen alsof er niets aan de hand is in een zeer laag tempo. Dus het klinkt stom maar toch gewoon een reisdans doen met een aantal groepen en lekker zweten en een spel met grote kinderen en wat rommeligheid toestaan. Ze genieten en de landmeeuw geniet.
Ik houd van de grove luchten met de explosieve wolken, die opdoemen uit het niets. Eerst de strakke lucht en dan de dreiging. Dan wind na stilte en takken, die vallen en water spettert. Storm om even later op te lossen naar het noorden.
Landmeeuw scheert over het asfalt laag.
De wereld is snel maar alles gaat traag.
Ik kan niet wachten tot mijn leven begin
dat de zorgen verdwijnen van ieder kind.
De landmeeuw scheert over het droge meer.
Een koude zucht wind langs de grijzige veer.
Naast haar zoekt ze haar man in de lucht,
maar hij is als een schaduw stil op de vlucht.
De vogel zit stil en kijkt naar het land.
Ze peinst over haar hart en haar binnenkant.
Is het de waarheid die ik ervaar?
Of zijn zijn het mijn pijntjes en zorgen maar?
Groeten van de landmeeuw.
De landmeeuw ziet de zomer en voelt 'm ook. Het allerbeste is doen alsof er niets aan de hand is in een zeer laag tempo. Dus het klinkt stom maar toch gewoon een reisdans doen met een aantal groepen en lekker zweten en een spel met grote kinderen en wat rommeligheid toestaan. Ze genieten en de landmeeuw geniet.
Ik houd van de grove luchten met de explosieve wolken, die opdoemen uit het niets. Eerst de strakke lucht en dan de dreiging. Dan wind na stilte en takken, die vallen en water spettert. Storm om even later op te lossen naar het noorden.
Landmeeuw scheert over het asfalt laag.
De wereld is snel maar alles gaat traag.
Ik kan niet wachten tot mijn leven begin
dat de zorgen verdwijnen van ieder kind.
De landmeeuw scheert over het droge meer.
Een koude zucht wind langs de grijzige veer.
Naast haar zoekt ze haar man in de lucht,
maar hij is als een schaduw stil op de vlucht.
De vogel zit stil en kijkt naar het land.
Ze peinst over haar hart en haar binnenkant.
Is het de waarheid die ik ervaar?
Of zijn zijn het mijn pijntjes en zorgen maar?
Groeten van de landmeeuw.
13 jul 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 nov 2010 Ik krijg geen ongeluk ( 2 )
- O 18 okt 2010 Vandaag zie ik niemand
- O 06 sep 2010 blauwe lucht en urban warrior
- O 30 aug 2010 Straatjutter
- O 13 jul 2010 Landmeeuw in de zomer
- O 21 mei 2010 Hoogvliegend en uitkijkend over de wereld.
- O 15 apr 2010 Fladderend de lente in
- O 02 apr 2010 Jullie verpesten het.... ( 4 )
- O 17 mrt 2010 Zoekactie: Waar ben ik?
- O 16 feb 2010 Ben je eigen baas. ( 2 )
- O 11 feb 2010 Voor Petertje!!!!! ( 2 )
- O 11 feb 2010 praten hoef ik niet
- O 09 feb 2010 Zieke landmeeuw
- O 12 jan 2010 Hoe te vliegen ( 2 )
- O 11 jan 2010 Jutters, jagers en verzamelaars