Ben je eigen baas.
Landmeeuw is op een cursus gegaan. Niet voor landmeeuw want dit soort cursussen is natuurlijk niets voor een meeuw.
De baas had gezegd dat het moet.
Niet alleen landmeeuw hoor, maar alle medewerkers op school.
De cursus is een andere aanpak van de kinderen, een levensfilosofie die de kinderen een plaats in de wereld geeft, saamhorigheid bevordert en dat allemaal met spellen communicatie.
Landmeeuw wil geen gesleutel aan haar psyche.
Leuke instelling toch?
Het team wordt in groepjes verdeeld. Ik kom bij een leider, die heel erg lijkt op Peter Faber.
Na de initiële rompslomp en het gevecht van de landmeeuw om haar eigenheid niet prijs te geven blijkt het toch een zinvolle cursus en een goede manier om met kinderen opbouwend bezig te zijn.
Landmeeuw kan er niet veel mee omdat landmeeuw vaak een ander soort lessen geeft. Dans of drama of muziek. Dat legt ze voor aan Peter Faber als de groep een groepsopdracht invult.
Peter Fraber zegt dat ze gelijk heeft en vraagt haar wat haar zo dwars zit.
In het kort vertelt landmeeuw de wantrouwens en de redenen. Dan zegt Peter Faber: "Ik snap het helemaal. Je leeft voor je kinderen je familie en je collega's en je weet niet hoe je nee moet zeggen of hoe je voor jezelf iets moet hebben. Dus gewoon stoppen. Gewoon tijd nemen om te bedenken of je iets wel wilt of niet. En dan besef steeds "BEN JE EIGEN BAAS" Niemand runt een landmeeuw.
Na de cursus krijgt landmeeuw een hand en Peter zegt:
"Ik heb van je genoten en herinner je dat je altijd je eigen baas bent."
De landmeeuw is verbijsterd als twee weken later het bericht wordt doorgegeven dat de cursusleider, die zo op Peter Faber leek aan een hartaanval is bezweken.
Dus van mijn cursusleider aan alle lieve moeders, verzorgers, vaders en mensen die slecht nee kunnen zeggen of altijd maar willen sussen, ondergesneeuwd worden of opzij gezet....
Ben je eigen baas.
Landmeeuw droogt de traan op de wang en gaat een rondje vliegen.
Landmeeuw, vrouw, 64 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende