Lange nachten
Lange nachten zijn het. De nachten waarin nachtmerries en andere dingen je vasthouden. De dingen die jij wil loslaten, laten jou niet los. Meestal heeft dat een reden. Vaak is de onderliggende reden niet ver te zoeken, maar soms ... Soms is het iets mysterieus, onzichtbaars dat ons in zijn greep houdt.
Wat als je niet weet wat je moet loslaten? Wat als er zoveel dingen zijn die slecht zijn die je best toch zou moeten loslaten? Lijsten we ze op of gaan we ze 1 voor 1 af? Wat doen we? Verstoppen we onze strijd of vragen we raad aan een vertrouweling? Wat als die ene persoon die we vertrouwen nu juist die persoon is die we moeten loslaten?
Dan lopen we vast ... Dan lijkt het of alles wat opgebouwd werd als een kaartenhuis in elkaar zakt. Vaak negeren mensen die boodschap, laten ze niet los. Ze zakken dieper weg, tot de bodem bereikt is en er geen weg terug is. Voor die mensen wil ik proberen te zeggen: denk aan jullie zelf. Al is dat heel erg moeilijk.
Sterocco.
Sterocco, man, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende