Leeg
Sinds anderhalve week, voel ik mij leeg, moe en futloos. Vorige week was het vakantie en had ik een vrij drukke week. Ik ben veel bij vriendinnen geweest en weet niet precies wanneer de leegte erin is geslopen. Maar vanaf vorige week woensdag voel ik mij waardeloos. De eetbuien liep weer hoog op, twee keer had ik een enorme eetbui met allemaal troep. Want als je leeg bent is de makkelijkste manier om je te vullen met twix, mars, brownies tot je misselijk bent. Gelukkig was er wel een aanbieding bij de AH waardoor ik er een vrolijke 'twix' beker bij kreeg. Vanaf zondag probeer ik weer wat gezonder te eten. De leegheid overvalt mij, ik heb nergens zin in en doe dingen omdat het moet. Ik voel mij lelijk en vies, ik probeer de zelfhaat niet toe te laten maar deze dagen gaat het moeilijk. Ik blijf een beetje op de oppervlakte drijven.
Mijn pschyoloog zegt dat ik niet echt depressief ben, maar dat het voortkomt uit mijn ptss klachten. Ik kan het bijna niet geloven. Want ik voel me gewoon leeg en ik heb gewoon geen zin meer om te vechten. Het leven voelt zo zinloos. En ik weet, dat ik verder kan komen en dat ik al heel ver ben gekomen. Maar deze periodes van leegheid doorstaan vind ik vreselijk. Ook het idee dat ik kan bereiken wat ik wil, maakt mij niet gelukkig want dat leege gevoel overheerst toch. Ik kan dan zoveel leuke dingen doen als ik wil maar het komt niet aan. Soms vraag ik mij af of geluk voor mij wel is weggelegd, moet ik altijd vechten om even gelukkig te zijn en daarna weer te vallen in een gat? Is het leven voor mij gewoon een soort routine?
Ik heb niets te klagen. Mijn leven is over het algemeen prima. Maar de leegte gaat niet weg.
Mijn pschyoloog zegt dat ik niet echt depressief ben, maar dat het voortkomt uit mijn ptss klachten. Ik kan het bijna niet geloven. Want ik voel me gewoon leeg en ik heb gewoon geen zin meer om te vechten. Het leven voelt zo zinloos. En ik weet, dat ik verder kan komen en dat ik al heel ver ben gekomen. Maar deze periodes van leegheid doorstaan vind ik vreselijk. Ook het idee dat ik kan bereiken wat ik wil, maakt mij niet gelukkig want dat leege gevoel overheerst toch. Ik kan dan zoveel leuke dingen doen als ik wil maar het komt niet aan. Soms vraag ik mij af of geluk voor mij wel is weggelegd, moet ik altijd vechten om even gelukkig te zijn en daarna weer te vallen in een gat? Is het leven voor mij gewoon een soort routine?
Ik heb niets te klagen. Mijn leven is over het algemeen prima. Maar de leegte gaat niet weg.
28 feb 2017 - bewerkt op 28 feb 2017
- meld ongepast verhaal
Schrijver staat geen reacties toe.
- O 10 mrt 2019 Curretage ( 6 )
- O 24 nov 2018 De ex ( 4 )
- O 20 jul 2018 Therapeut. ( 7 )
- O 05 jun 2018 Ik schrik
- O 09 apr 2018 Bij de crisisdienst. ( 2 )
- O 26 aug 2017 Piekeren ( 1 )
- O 19 jul 2017 Familievakantie. ( 6 )
- O 03 jul 2017 Jaloezie ( 2 )
- O 27 jun 2017 Vakantie ellende.
- O 02 jun 2017 Chaos
- O 08 mei 2017 Krokodillentranen.
- O 04 mei 2017 Sportschool angst ( 7 )
- O 29 apr 2017 Liefde en relaties. ( 5 )
- O 26 apr 2017 Maathouden
- O 20 apr 2017 Bang