lieve esther

lieve Esther,

ik zal het lastig krijgen tijdens het schrijven van deze brief, maar mischien lucht het op. ik denk niet dat ik het ga versturen naar je. maar goed.

toen we elkaar leerden kennen was dat bij destine.(28 december 2010) k was opt eerste moment echt Verdomd zenuwachtig door jullie, waarom das niet zo lastig om uit teleggen. Judith, vond ik echt prachtig, nogsteeds overigens. jouw ook wel. maar ik dacht dat je onberijkbaar was. pure perfectie jullie twee. Nee voor deze woorden schaam ik me niet.

Ik was echt doodsbang. ik durfde geen enkel woord uit tebrengen. niet tegen jouw, judith of fré. Ik durfte helemaal niets. Toen ik de moed had verzameld om tegen jullie tegaan praten. kon ik jullie niet meer vinden.. toen opdat moment voelde ik me echt DOM en haatte ik mezelf nog meer dan normaal.

Het concert was af en ik ging bij de toiletten staan, om te kijken of ik jullie langs zag lopen, wie stond daar. Judith. ik ging naast haar staan en op het moment dat ik tegen haar wilde gaan praten begon zij tegen mij te praten. waar het over ging ik heb geen flauw idee. Het was gezellig. daar gaat het om. Even later kwamen jij en Fré er bij staan. we waren het staan moe dus gingen we in het halletje voor de wc's tegen de muur zitten. of hoe je dat ook noemt. Alweer weet ik niet waar het over ging. ik schijn een openboek tezijn geweest. jullie hadden me door. dat hoorde ik gistere van Fré. ach het was erg gezellig en daar gaat het om niet waar?

ik had t msn adress van judith gekregen en moest naar huis. dat vond ik echt ZWAAR KLOTE. Ik zat daar met 3 geweldige, gezellige meiden. en verdronk meerdere malen in 3 paar prachtige ogen.

Na enkele gesprekken met judith op msn kreeg ik jouw adress en na een aatnal gesprekken was ik verkocht. Met oudjaarsdag wisselde we onze nummers uit en ging ik naar rianne. Ik heb daar nog een tijdje met je ge smst over vanalles en nogwat.

Het smsen werdt steeds en steeds meer, op een bepaald moment zat ik een kleine 40 euro over mijn abbonoment heen. terwijl ik ook nog van de vorige maand bijna alles had staan. Oeps XD

Uit eindelijk kwam je hier naartoe. je had de trein gemist, waardoor ik nog even kon doushen voor dat ik je ophaalde. eenmaal op het station.(ik was er veel te vroeg.) was ik erg zenuwachtig. toen je aankwam. was ik toch gelukkig, wat ik niet verwacht had was dat je me direct zoende. maar het zat goed dus wat dan nog?
in dat weekend hebben we niet veel nuttigs gedaan, we zijn even naar Rianne geweest en daarna moest je naar huis. ik heb voor het eerst sinds een hele hele lange tijd weer gehuilt, omdat je weg moest en ik dat echt niet leuk vond. de tijd zonder jouw was zwaar. ik dacht het liefste aan ons tweetjes. en probeerde niet aan jouw vriendschap met Coen te denken. daar kon ik niet tegen, ik haatte hem echt, omdat hij jouw ook leuk vond en ik geen goed zelfbeeld van mezelf heb. kon ik het goed begrijpen dat je met hem er vandoor zou gaan. en Raad eens. nu is het je vriendje. dat doet pijn. je hebt mijn hart gesloopt.

Maar voordat gebeurde ben ik nog 1 keer langs geweest bij jouw. In de voorjaarsvakantie in februari. t was echt geweldig. 3 daagjes bij jouw. ik had Fré nog gesproken, judith zag ik toen alle drie de dagen. best logisch aan gezien het jouw zus is, ik heb Milou ontmoet. Het was echt geweldig. En toen was ik weer thuis. zondag begon je te twijfelen over ons. of zelfs nog eerder. en maandag maakte je het uit. daar kon ik opzich best mee leven. het deed pijn. dat zeker. maar ik kon er mee leven. ongeveer een week of 1 of zelf 2 dat weet ik niet goed meer. Kreeg je met COEN. GODVERDE GODVERDOMME. dat was de doorslag. ik moest en zou dood. ja echt. niet dat ik zo stom ben geweest om zelfmoord te plegen. ik ben hier nog.
Ik ben wel weer begonnen met snijden. ik was gestopt voor jouw. dus waarom zou ik niet weer beginnen, ik moet lijden dacht ik. Nu zijn er dus veel meer littekens bij. Ja ik weet dat het niet slim is. Ja ik weet dat ik er later spijt van krijg. Dat heb ik nu al. Maar niemand hier begrijpt me. Ja het is dom en nee het lukt neit om te stoppen, waarom? Geen idee.

Nu zit ik er iets minder erg mee, maar je hebt me wel kapot gemaakt, niet alleen mij dat soort dingen doe je wel met meer mensen. Je ziet het alleen niet. Ik hou nog steeds veel van je, maar het is niet wederzijds. Ik weet dat je me hebt zwart gemaakt, ik weet dat ik niet mannelijk genoeg was in jouw ogen, ik weet ook dat jij jezelf mannelijker vind dan mij. Allemaal geen probleem hoor. maar heb dan verdomme het lef om het mij zelf te vertellen. je mag het dan wel op de afstand gooien dat dat de doorslag gaf om het uit temaken. Ik weet dat dat niet zo is. Ja ik ben dom genoeg om nogsteeds van je te houden en in zekere maten nog verliefd op je tezijn. En ja ik ga er aan onderdoor, maar gelukkig begrijpt Fré me tenminste, ze is overigens de enige die me zonder misverstanden begrijpt. dat doet me goed. Ik weet niet wat ik kan doen om de pijn te verzachten, mischien moet het slijten. Werkelijk ik heb geen idee. Help me, iemand help.

Ja ik maak nog een keer de treinreis van 2 uur en 13 minuten om van anna paulowna naar Gouda te gaan. maar dat is NIET voor jouw, maar voor Fré en mischien Judith, Als die tijd heeft.

Groeten uit het ''hoge'' noorden