life sucks sometimes

hello everybody,

Dit is mijn allereerste keer op my diary.
ik voel me de laatste tijd zo rot en ik hoop dat het mij goed zal doen om erover te schrijven.
Mijn partner en ik zijn al meer dan 3 jaar bezig om een kindje te krijgen. Ik ben 24 en hij 26.
beiden dus nog hardstikke jong. helaas is het toch nog niet gelukt.
hoe het in het begin zo spannend en leuk was, is het nu echt een sleur van verdriet geworden. spannende sex is veranderd in geplande sex en moeten.
Ik moet elke keer weer naar het ziekenhuis voor echo's controles en bloed prikken.
Ook heb ik een kijkoperatie gehad, daar was gelukkig niks geks te zien.
elke maand is voor ons weer een teleurstelling. mensen om ons heen met baby geluk.
Ik voel me ook onwijs rot en schuldig omdat met mijn vriend alles in orde is, en het mis gaat doordat mijn lichaam niet mee werkt.
ik heb medicatie om mijn eisprong op te wekken, we zijn nu bezig met IUI omdat ik slecht baarmoederslijm heb.
we hebben nu de 3e poging gehad. 1e poging was raak maar helaas mocht ik dat kindje niet houden. met 9 weken kreeg ik een miskraam.
Dit heeft mij ook onwijs gesloopt.
Nu zitten we in spanning tot vrijdag. dan moet ik weer bloed prikken voor zwangerschapstest.
Mijn vriend en ik hebben er ook bewust voor gekozen om niemand te vertellen over onze kinderwens, dit maakt alleen wel dat we niemand hebben om er over te praten.
Dat is vaak wel zwaar maar aan de andere kant ook wel fijn.
Ik vind het veel te moeilijk om al die vragen anders aan te horen.