Haay lieve mensen,
Inmiddels alweer een aardige tijd geleden dat ik weer wat heb geschreven.
en natuurlijk in die tussentijd zijn er weer veel dingen gebeurt.
boyfriends, ouders, vrienden en minder leuke dingen.
K ben in november 18 geworden *eindelijk* en natuurlijk ook gaan rijden, echt heerlijk.
in die tijd had k ook een vriend, waarvan k dacht datie het helemaal was, maar niets is wat het lijkt.
veel dingen zijn mis gegaan, hij is vreemd gegaan en heeft me op meerdere manieren belazerd.
toen dat uit ging was het een pak van me hart, een last van me schouders. maar hij had mijn vrienden zo beinvloed dat ik ze nog weinig zag en stond dus op het punt om mn vrienden kwijt te raken... alweer.
gelukkig is dit goed gekomen om met zn alle om de tafel te gaan zitten en te bespreken wat er in de afgelope tijd was gebeurt en waar het mis is gegaan.
met mn ouders gaat het weer steeds beter. haast geen ruzie meer... af en toe een dipje is normaal en dat is gelukkig weer zo, niet meer als me pa thuis is dat de boel ontploft, het is altijd weer gezellig alstie thuis is, gewoon weer als vanouds. Al mis ik me pa soms heel erg. ik ben er mee opgegroeid dat hij vaak van huis is, maar dan de kleine dingen die het doen, dingen die die of niet weet of gewoon vergeet omdat hij zo weinig thuis is. in de loop der jaren ga je gewoon iets missen. mn vader weet hier vanaf en probeert wel al wat vaker thuis te zijn voor me
inmiddels is het alweer bijna Mei. maar goed gaat het niet. sinds afgelope donderdag zit k thuis met gescheurde enkelbanden. Kan dus helemaal niets doen en a.s vrijdag had k af moeten rijden, wat dus ook niet doorgaat, net als met koninginnendag zit ik thuis.
Ook een paar weken geleden een leuke jongen leren kennen! ja ik ben verliefd geworden. maarja hij komt net uit een lange relatie en ik denk dat hij het gewoon rustig aan wilt doen, ik ook daar niet van, maar naar mijn idee gaat het voor hem nu al iets te snel, en daar heb ik begrip voor.
hij wou vanavond even praten
Dus jullie horen het van me
sweet kisses
Juanita