Maandag 26-03

Nadat ik zaterdagavond al een verwoede poging deed iets te schrijven, probeer ik het nu weer opnieuw. Nu ben ik rustig en heb ik meer inspiratie om te schrijven.

Vandaag precies 4 weken geleden (alweer) overleed vrij plotseling mijn oma. Ja het zat er wel een keer aan te komen maar wij hadden niet verwacht op zo’n korte termijn. De week die volgde was heftig, veel regelen, werken en slecht slapen maakte er toe dat ik de week erop helemaal kapot was. De dag na de begrafenis heb ik mijzelf dan ook ziek gemeld want ik moest gewoon even slapen. Afgelopen vrijdag was haar verjaardag. Raar dat ze nu opeens er niet meer is, raar dat je niet even naar het verzorgingstehuis gaat voor het feestmaal. Want dat was zo. Als je als bewoner jarig bent mag je met de hele familie genieten van een feestmaal in het restaurant. Vaak waren dit gewoon pannenkoeken maar ze maakte nog iets van de verjaardagen daar. En nu, afgelopen vrijdag zat ik bij Mn vader. We hadden het over oma maar echt als mooie herinnering. Niet hoe dement ze was, hoe erg ze alles door de war gooide etc. Maar wij wisten zeker nu maakt ze met haar papa, mama, broers en zussen (die ze zo miste op het einde) een groot feest daarboven. Waarbij mijn oma vast een mooi stuk op de piano speelde.

Maar nu iets anders. Mijn moeder heeft sinds eind januari een soort van nieuwe vriend. Helemaal leuk! Want wat gunde ik mijn moeder een leuke nieuwe man. Wij krijgen immers een leeftijd waarbij we steeds minder thuis zijn. Het klinkt dus allemaal mooi en aardig maar het probleem is mijn moeder durft geen nee te zeggen. Dus vrijdag daar slapen, naar huis en hij slaapt weer hier zaterdag en gaat zondagavond naar huis. Omdat hij er elke keer zo lang is, schiet het huishouden er een beetje bij in. Wat resulteert in heel veel ruzies want ik zeg dan dat ik geen sportshitjes heb zegt ze van ja je kan zelf de wasmachine toch aanzetten? Maar jij hebt vrijdag de hele dag vrij dan ga ik er vanuit dat jij gaat wassen. Nee dat zie ik verkeerd, ik moet donderdagavond zelf de wasmachine maar aanzetten. Nou allemaal dat soort dingen stapelen zich op. En waar vroeger nog gedacht werd van oh die schroeven op tafel hebben een functie vliegt ze me nu gelijk aan. Het thuis wonen hoeft zo allemaal niet meer. Het liefst ga ik vandaag nog naar Zwitserland en niet morgen. Maarja de komende 3 maanden zit ik hier toch nog wel een soort van vast. Dus dan maken we het beste er maar van. Ik zat gister met een vriendinnetje te appen bood ze super lief aan dat ik wel langs haar mocht komen. Maar in je pyjama zonder auto gaat het toch lastig 😅 ik ben blij dat het maandag is en ik weer naar werk kan. Even afleiding en weg thuis. Weg van me moeder om allebei ons rust te pakken.