Mama, alweer..
Haar psychische en lichamelijke problemen kwamen elkaar weer tegen..
Ze heeft bloeddruk en cholosterol pillen en wordt daardoor pijn aan alles en super vermoeid. Dat zijn haar lichamelijke problemen.
Haar psychische problemen zijn de gevolgen van de overgang en de depressie.
Ze is totaal instabiel de laatste tijd.
Ze was net haar oorbel kwijt en ''lost it''.
Ze begon te huilen, te smeken, te zoeken en ik moest mijn vader halen die beneden met een verrekte rug ligt.
We kwamen terug boven en ze had alle kasten uitgeruimd en toen gooide ze met een lijstje waar een tekening van mij voor haar in zat. Lijst kapot, tekening kapot. Het ironische eraan is dat het een tekening was wat uitbeelde hoeveel ik van haar hou.
Mijn vader met zijn rugpijn begon rustig te zeggen dat ze rustig moet worden en gaan liggen, dat deed ze niet en bleef maar zeggen waar ze moest kijken. Dus werd mijn vader wel boos.
Toen ik en mijn vader de kasten terug hadden ingeruimd begon ze weer heel erg te huilen en te zeggen ''Het is een antieke, heel erg bijzonder, en ik was al mijn vorige paar kwijt!'' helemaal overstuur.
We wouden net weggaan toen ze weer begon, en stom dat ik ben wil ervoor zorgen dat ze gewoon stopt. Dus duurde dat ook weer een tijdje.
En nu hoor ik haar weer rotzooien.
Ik word het zó verdrietig van.
Ze heeft bloeddruk en cholosterol pillen en wordt daardoor pijn aan alles en super vermoeid. Dat zijn haar lichamelijke problemen.
Haar psychische problemen zijn de gevolgen van de overgang en de depressie.
Ze is totaal instabiel de laatste tijd.
Ze was net haar oorbel kwijt en ''lost it''.
Ze begon te huilen, te smeken, te zoeken en ik moest mijn vader halen die beneden met een verrekte rug ligt.
We kwamen terug boven en ze had alle kasten uitgeruimd en toen gooide ze met een lijstje waar een tekening van mij voor haar in zat. Lijst kapot, tekening kapot. Het ironische eraan is dat het een tekening was wat uitbeelde hoeveel ik van haar hou.
Mijn vader met zijn rugpijn begon rustig te zeggen dat ze rustig moet worden en gaan liggen, dat deed ze niet en bleef maar zeggen waar ze moest kijken. Dus werd mijn vader wel boos.
Toen ik en mijn vader de kasten terug hadden ingeruimd begon ze weer heel erg te huilen en te zeggen ''Het is een antieke, heel erg bijzonder, en ik was al mijn vorige paar kwijt!'' helemaal overstuur.
We wouden net weggaan toen ze weer begon, en stom dat ik ben wil ervoor zorgen dat ze gewoon stopt. Dus duurde dat ook weer een tijdje.
En nu hoor ik haar weer rotzooien.
Ik word het zó verdrietig van.
03 jun 2012
- meld ongepast verhaal
-
Leonie06
zondag 03 juni 2012 20:15
Hee lieverd,
het is begrijpelijk hoor dat het je zoveel verdriet doet. Heb je iemand met wie je hierover kan praten? Het zit je duidelijk heel erg dwars, kan je iemand in je omgeving zoeken met wie je kan praten? Aan wie jij je gedachten en gevoelens even kan delen? Misschien kan dat jou heel erg helpen.
Sterkte, liefs
-
Python
zondag 03 juni 2012 20:30
Jeetje, lijkt me zwaar.. Sterkte.
-
xAddicted.
zondag 03 juni 2012 23:48
Ik heb net je andere verhalen ook gelezen, echt heftig. Ik wou dat ik je kon helpen, ik hoop dat het binnenkort beter gaat of dat je moeder hiermee wordt geholpen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 jun 2012 Iemand hetzelfde? ( 3 )
- O 04 jun 2012 Slecht geslapen.
- O 03 jun 2012 Mama, alweer.. ( 3 )
- O 03 jun 2012 Droom ( 1 )
- O 02 jun 2012 Pijn
- O 01 jun 2012 Gezellig
- O 01 jun 2012 Vandaag.
- O 31 mei 2012 Gek. ( 5 )
- O 30 mei 2012 Ik voel me.. ( 1 )
- O 27 mei 2012 Wat mama zei. ( 4 )
- O 27 mei 2012 Het is weer zover. ( 1 )
- O 26 mei 2012 Opa. ( 2 )
- O 26 mei 2012 Helemaal niemand ( 3 )
- O 20 mei 2012 Heeft het een naam? ( 4 )
- O 20 mei 2012 Geen titel.. ( 1 )