Marktrock 2006... zálig toch!

Owkee, ik weet dat het lang geleden is dat ik nog geschreven heb. Maar ik ga toch nog eens een pogingkje (of hoe wordt da geschreven?) wagen!

Geen idee of er mensen uit België hier zijn. Die zullen het misschien wel kennen. Voor de andere zal ik het even voorstellen: 4 pleinen, 3 dagen lang, immens veel goeie zangers, lekkere drank (spijtig genoeg wel redelijk duur), één plein waar je voor moet betalen, véél McDonals en natuurlijk fantastische vrienden. Waar? Leuven stad, deuh!

Ikzelf ben maar 2 dagen geweest, maar toch was het een tijd die ik nooit zal vergeten.
Waarom? Omdat, jaja het is weer zover, ik verliefd ben geworden! Geen idee wanneer, ik vond hem op voorhand al leuk, maar nu... Hij was de perfecte jongen om B. te vergeten. Lief, schattig, soms wel innerverend (maar vreemd genoeg val ik daarop ), een echte knuffelaar,... Hij heet M., heeft leuke bruine haren en helblauwe ogen waar je hart van smelt! En ik had het genoegen om gewoon 2 hele dagen met hem door te brengen! Tot groot ongenoegen van K., die lichtjes jaloers op de achtergrond toekeek...

Dag 1 begon regenachtig. Wie zei er ooit dat regenachtige dagen niet leuk waren? Hij was dan zó mis! Lekker gezellig tegen elkaar geplakt in een donker cafeetje, met een glas pure malibu in de hand. De hémel gewoon! Foto's maken, praten, lachen,... en natuurlijk elkaar ook een beetje lastigvallen Af en toe even naar buiten voor een optredentje mee te pikken, maar we zaten toch het merendeel van de tijd in de McDonalds. What can I say? McDonalds, we're loving it Omdat we al van half 11 (jaja, je leest het goed! Eigenlijk mag je pas van 3 uur binnen, we waren binnengeglipt ) in een cafeetje zaten had ik het rond 3 uur wel gehad. Leve de vrijheid! We hadden ons m.a.w. dus naar de McDonalds verplaatst. En daarna naar het café waar we zowat de rest van de dag zouden doorbrengen... Heel spannend allemaal hoor Al die adrenaline als je weet dat je elk moment kan worden buitengesmeten... Heerlijk! Eigenlijk valt er over deze dag nie echt veel te vertellen, het was heel erg leuk, maar er gebeurde niet echt veel. De tweede dag daarentegen...

Dag 2. Het begon met een heerlijk ontbijtje op bed (lees matras ), gevolgt door je naar de bushalte haasten waar de bus dan ook nog eens te laat aankwam. De dag verliep nogal rustig, het was lang afwachten voor de optredens begonnen. En ja, dit keer hadden we wél betaalt voor een entré kaartje. Weeral een leuke dag, maar zoals in elk verhaal wordt het 's avonds pas écht leuk eh Korte schets: ik in de arme van hém. Ja, M. Heerlijk gewoon! Eigenlijk moeilijk te verwoorden... We zaten eigenlijk heel de tijd bij elkaar in de buurt. Dan op zijn schoot, dan net voor hem staan terwijl hij weer op mij leunde, dan tussen zijn benen,... Ik wilde daar gewoon voor eeuwig blijven! *zwijmelzwijmel* Elke keer als hij zijn hoofd opnieuw in mijn nek legde ging er een rilling door me heen... Maar uiteindelijk was er opnieuw een moment van afscheid... Hatelijk, die momenten! Na heel de kring af te gaan kwam hij uiteindelijk bij mij. Meteen gaf ik hem een knuffel, niet van plan ooit nog los te laten. Veel blabla natuurlijk, zal je missen enz... Terwijl vanbinnen mijn hart al werd verscheurd door de gedachte aan hem te moete missen Ik schoof samen met de rest aan om de bus in te stappen.
'Wel, en mijn kus?' vroeg hij plots achter mij. Meteen vloog ik hem opnieuw om de nek. Waarom, oh waarom had hij mij nu gewoon niet laten opstappen? Ik bedoel, het was zo al moeilijk genoeg! Ik gaf hem nog snel een zoen op zijn wang en liep daarna snel de bus in. Langzaam kwam de bus in beweging... Ik dwong mezelf om niet naar buiten te kijken, wetend dat mijn hart dan in stukjes zou barsten....

Jaja, Marktrock... Het is, blijft en zal voor altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben...

Thank you Leuven!