memory's

Ik haat hem, maar ik hou ook van hem.
Hoe kan ik er zo tussen in zitten?

Ik heb goeie dingen meegemaakt met hem.
Maar ook slechte dingen.
Soms kan ik maar niet begrijpen waarom hij bepaalde dingen uitvoert die mij pijn doen.
"Ik hou van je". Zegt hij dan...
Ik denk dan bij mezelf "Iemand die van mij houd doet zulke dingen niet bij mij".
Er was een tijd dat het erg spannend was.
Dat het heel leuk was.
Dat als we ruzie hadden dat hij helemaal naar mijn huis toekwam om te zeggen dat hij van mij hield en me niet kwijt wou.
Ik krijg tranen in mijn ogen als ik eraan denk,niet omdat ik verdrietig ben.
Maar omdat ik toen zeker wist dat hij van mij houd en dat ie er alles aan zou doen om mij bij hem te houden.

Ooit zei hij ik wil je naam tattooeren. (Na dat we flinke ruzie hadden gehad.)
Ik vroeg :" waarom?"
Hij is gewoon geen type jongen die dat ooit zou doen.. iemands naam op zijn lichaam zetten.. voor niemand niet.
Ik voelde me speciaal, ik voelde me verliefd.
Hij antwoorde op mijn " waarom?"

" omdat ik het meest van jou hou en je de liefde van mijn leven bent en dat blijft voor altijd."

Dat zijn woorden die ik nooit meer vergeet.

Ooit hadden we ruzie en toen zei hij dat hij met mij wou trouwen,
Zodat ik nooit meer bij hem weg kon gaan.
(In feiten kan je altijd weg gaan maar denk wel dat je 3x nadenkt voordat je gaat scheiden).

Ik heb nog zoveel meer mooie dingen meegemaakt samen met hem. Het is ook teveel om op te noemen.
Dingen die ik nooit van mijn leven meer zal vergeten, dingen die ik nog nooit eerder heb gehoord van iemand.
Ik dacht dat we echt bij elkaar hoorde..

En nu...
Kijk waar ik nu sta, alles wat ik zojuist heb benoemt; de goeie dingen.
Die ga ik niet meer mee maken.
Want nu doet hij alsof niks hem meer kan schelen.

Vroeger als ik zei:" ik ga bij jou weg".
Zei hij :"nee jij blijft bij mij, je mag niet van me weggaan. En ging dan ook echt voor de deur zitten zodat ik niet weg kon gaan.
Hij was zo bang om me kwijt te raken.
Ik wist toen zeker dat hij wel echt om me gaf.

Als ik nu zou zeggen.
"Ik ga bij jou weg".
Zegt hij :" ga maar weg, je houd toch niet van mij".

Het verschil tussen toen en nu is.
Toen was ik nog niet zwanger,
En nu ben ik dat wel.

Gek he?
Meestal hoort dat omgedraaid te zijn.
Dat wanneer je zwanger bent dat iemand dan juist goed voor je zorgt. En juist je zwangerschap heel comfortabel probeert te maken en ook echt alles voor je wilt doen zodat jij en je baby niks te kort komt.
Maar dat is niet echt het geval bij ons.
Nu heb ik het gevoel dat het hem niks kan schelen.
Als ik morgen onder een of andere auto zou belanden en daardoor mn leven kwijt zou raken vraag ik me af of hij wel verdrietig zou zijn om mij.

Het is af en toe gewoon zwaar,
Je weet van de goeie dingen af.
Maar de negatieve dingen wegen ook heel erg zwaar.
Ik voel me door zijn negatieve daden en woorden soms heel waardeloos.
En de goede dingen die hij zegt en doet daardoor smelt mijn hart en krijg ik vlinders in mijn buik.

Ik voel ze de laatste tijd alleen niet meer.
Omdat het ook gewoon erg slecht gaat tussen ons.