met HEM gepraat
Ik heb met HEM gepraat.
Of eigenlijk gesmst.
Ik begon het gesprek, ik moest gewoon, ik moest van hem horen.
Hij heeft een B- attest en gaat dus blijven zitten.
Hij moet naar een andere school van zijn ouders (niet meer naar mijn school dus..dan ga ik hem waarschijnlijk nooit meer zien. Dat was juist wat school leuk maakte..hij...hem zien in de speeltijden en hem gaan zoeken..)
Hij mag niet meer naar Leuven komen. (Terwijl ik hem maandag in Leuven heb gezien? Ik durfde hem niet met dit te confronteren wabt dan dacht hij misschien dat ik hem stalk ofzo..)
En hij gaat woensdag verhuizen naar Landen. (waar hij dan ook naar school gaat gaan.)
Dit mag niet, dit kan niet.
Hij moet in mijn school blijven...dat was mijn enige kans.
Ik durf hem niet te vragen om af te spreken want dat wilt hij waarschijnlijk niet omdat ik zijn 'type' niet ben.
Ik ben misschien verliefd op hem, maar ik heb er alles voor over om gewoon in zijn buurt te zijn en met hem te babbelen. Kan ook gewoon als vrienden, dat zou ik echt al geweldig vinden.
Langs de andere kant is het beter dat hij weggaat. Dan vergeet ik hem misschien.
Weetje, ergens denk ik dat dit mijn straf is van God.
Omdat er een paar jongens op mij waren en ik niet op hen..dus heb ik hen verdrietig gemaakt en nu verdien ik hetzelfde.
Ik heb gewoon het gevoel dat ik hem niet verdien, dat ik niet verdien om gelukkig te zijn.
Ik ben alles echt anders gaan aanzien, ik ben ook geloviger dan vroeger.
Oh God, alstublieft, help me in mijn beproevingen, help me om mezelf geen pijn te doen. Ik voel de drang nu. Ik moet me afleiden alstublieft God help me.
Maak hem verliefd op me....alstublieft, als dat in Uw krachten ligt, en ik geloof van wel.
Alstublieft, help me.
Katieboe, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende