Meestal heeft mevrouw Weet-Zich-Er-Altijd-Wel-Uit-Te-Praten altijd wel een mooi verhaaltje om zich eruit te worstelen. Wanneer ze een probleem heeft weet ze het altijd wel op te lossen. Creatief is ze niet wat betreft tekenen, maar wat betreft oplossingen zoeken wel. Hoe ze het doet, geen idee. Maar altijd wel mooie verhaaltjes. Maar op het moment zit ze in de problemen. En god mag weten hoe ze eruit komt. Dit keer komt ze er zelf niet uit...
I would walk on water.
Just to be with you.
Walk on water.
Just to be with you.
Split the ocean, across the sea.
Twijfels of ik het goede heb gedaan. Had ik het wel mogen zeggen? Had ik er zelf wel tussen mogen komen? Waarom heb ik damn-it niet gewoon mn
bek gehouden! Ik had er gewoon mee om moeten gaan, deal with it. Het is gewoon zo, klaar. Het is mijn eigen stomme fout. Ik heb fucking niet genoeg tijd. Damn-it girl !
But maybe.
You're gonna be the one that saves me.
And after all.
You're my wonderwall.
Ik heb nu een klein maandje een vriend. Lieve knul. Zit niks fouts in hem. Voor zover ik weet dan. Hij komt officieel uit Den Haag, waar die een hele andere tijd heeft gehad dan hier in dit dorpje. Ik heb het idee dat hij die tijd graag wil vergeten. Iets wat ik best moeilijk vind, ik kan af en toe gewoon geen hoogte van hem krijgen. Maar ik heb het idee dat ik dat een soort van spannend vind, dat dat mij juist tot hem aantrekt.
Is it you, is it you.
Maybe you 're the one I've been waiting for.
Could you be the one for me.
Could you be the one I need?
Het probleem is. Hij heeft een goede vriendin hier in dorp. Iets wat natuurlijk helemaal geen probleem zou moeten zijn, maar helaas. Ik ken haar best goed. Vroeger hele goede vriendinnen met haar geweest. We waren altijd met een groepje van 4. Waarom het mis is gegaan? We waren zó verschillend. Het is jammer, we waren close. Heb ook nog steeds het idee dat dat ene meisje het me kwalijk heeft genomen dat ik haar broer heb afgewezen. Dat is dus hetzelfde meisje dat nu in mijn weg staat...
And it hurts with every heartbeat.
Waarom heeft hij zoveel lol met haar? Ik heb het gevoel dat ik op de 2e plek sta bij hem. Ik weet het, ik heb het druk. Ik kan gewoon niet elke dag bij hem zijn. Dat wil ik ook niet. Ik ben zo bang dat het fout gaat. Ik weet gewoon hoeveel ik om mijn vorige vriend gaf. Ik kon zowat niet verliefder zijn dan dat ik op die jongen ben geweest. Maar waarom is dat dan fout gelopen? Ik ben gewoon bang dat het fout loopt. Zo slecht om met dat gevoel een relatie in te gaan, maar ik ben er gewoon zo bang voor. Ik hou van deze jongen. Hoop echt een leuke tijd met hem te gaan hebben !
Maar op het moment loopt zij nog in de weg.Dance forever
Het is zo rot om te horen
"Oh is hij jouw vriend? Ik dacht die van haar!" Ik kon wel door de grond zakken. Tuurlijk zag ik het, mensen keken. Maar dan wordt het echt gezegd, alsof je een klap in je gezicht krijgt. Hij gaat overal met haar heen. Vorige week zaterdag heeft hij zich ladderzat met haar gedronken. Eerst een shotspel bij hem thuis, vervolgens naar de plaatselijke discotheek waar ze nog een aantal tequilla naar achter hebben gegooid. Ik was op een feestje een dorp verderop. Ik moest helaas toezien hoe dronken hij was, de smsjes waren namelijk onleesbaar. Vervolgens is zij bij hem thuis wezen slapen. Of naja, bij zijn zus. Ze is ook heel goed bevriend met zijn zus, waar ze die avond bij is blijven slapen. Zijn zus heeft thuis zitten wachten tot hun twee thuis kwamen, zodat die meiden met elkaar konden gaan slapen en hij naar zijn eigen bedje kon.
In ieder geval, dat hoop ik dan maar!Come closer...
Afgelopen zaterdag hadden we hetzelfde feestje. Ik zou met een paar meiden uit mijn team gaan, aangezien we eerst nog bij een wedstrijd gingen kijken. Daarna zouden we naar dat feestje gaan. Ik nam aan dat dat voor hem geen probleem zou zijn. Hij woont er toch tegenover, 2 stappen lopen en hij is er. Ik zou hem daar wel zien.
Nadat een aantal mensen aan me hadden gevraagd waar hij nou bleef stuurde ik om half 10 maar een smsje. Het feest was al vanaf 8 uur en hij was er nog steeds niet. Ik kon me niet herinneren dat hij gezegd had dat hij later zou komen. Ik wist wel dat hij het kado'tje samen met
haar deed. Maar zij moest eerst werken en zou daarna komen. Hoe kon ik zo stom zijn om te denken dat ze beide alleen zouden komen. Hij was er daarom ook pas half 11,
met haar. Hij heeft mij laten wachten,
voor haar.Is it not enough.
That you took my heart.
You took my life.
You took my love.
Ik voelde me op de tweede plaats gezet. Ik voelde me rot. Ik was er verdrietig om.
Dat was ook de reden dat ik het snel had gezien die avond. Half 2 was ik verrot. Van het dubben om
hun, maakte mezelf boos. Maar ik zei het tegen niemand, helemaal niemand.
I can be you're hero baby.
I can kiss away the pain.
I will stand by you forever.
You can take my breath away.
Volgende dag hoorde ik dat ze het aardig gezellig samen hadden gehad. Ze waren pas erg laat thuis. Zij was weer bij z'n zus in bed gekropen, die al eerder thuis was. De volgende dag zijn ze samen naar de plaatselijke cafetaria geweest.
Gewoon, gezellig, denk ik. Ik moest nog even wat huiswerk maken, zou smiddags komen. Ze was smiddags om 15.00u nog maar net weg toen ik kwam.
It's to late to apologize.
Ik vind het zo stom. Kon er zo slecht tegen dat mijn ex zo jaloers was. En nu ben ik het verdomme gewoon zelf?! Hij moet lekker met meiden omgaan hoor, geen probleem ! Juist leuk dat hij dat doet! Maar waarom elke keer met haar? Waarom zoveel met haar? Morgen gaat hij ook weer met haar (en nog een paar uit eten), donderdag gaat hij ook bij hun thuis eten, zaterdag ziet hij haar waarschijnlijk ook (aangezien ik dan weg ben). Ik voel me er gewoon zo rot bij.
You know I can't get over!
Waarom heb ik het met mijn stomme kop tegen haar gezegd?
Waarom? Het zat me vanmiddag echt gewoon tot hier, ik was er klaar mee. En in een dolle bui heb ik het tegen d'r gezegd, op msn. Hoe fout. Ze was al op d'r teentjes getrapt aangezien het niet lekker gaat met de jongen waarmee ze zit te kloten en mijn opmerking erbij was dus niet helemaal handig. Ik kreeg commentaar naar mijn hoofd teruggeslingerd dat ik me niet zo moet aanstellen. Dat zij hem al veel langer kent dan ik. Dat ze gewoon goede vrienden zijn. Maar dat ze wel niet meer met hem om zal gaan. Dat ze ons wel met rust zal laten. En dat zei ze op zo'n toon van
"Rot toch lekker op rotkind!" Oeps...
Waarom lacht hij met haar wel maar niet met mij. Waarom krijg ik die lieve lach van hem zo weinig te zien, maar zij wel. Waarom zuipen zij zich samen wel helemaal lazerus, terwijl hij met mij geen biertje drinkt. Zondags zegt hij tegen mij vrij weinig, waarschijnlijk omdat hij zich nog brak voelt van de vorige avond,
met haar. It feels like a shot of a gun..
LL? Ask me.