mijn gedachten ....

Ik merk aan heel veel reacties ook gewoon vanuit het ziekenhuis dat vele mensen er nou niet echt gebaat bij zijn bij de pijnbestrijding. Ik ben er minstens 7 keer geweest.. en nu pas de laatste keer had ik wel een beetje baat... maar het is maar telkens weer hopen of dit het is dat gaat helpen zodat je gewoon een gewone leven kan opbouwen. Vooruitzicht na een week is nog steeds positief ookal heb ik vandaag weer heel de dag plat gelegen.

Hou mijn hart vast hoe ik later kinderen moet krijgen enzo.. (qua rug en alles) Ik merk echt aan mijn leeftijdsgenoten dat hun daar allemaal niet over nadenken.. het enige wat ze denken is cariere maken en dat is het.

Ik ben vanaf mijn 17de al bewust dat je gezondheid niet vanzelfsprekend is altijd. En vind mezelf weleens stokoud.. mijn oma en ik staan op.. nou je ziet het alleen aan het velletje maar ik lijk soms wel ouder.. en dan alles wat oma heeft heb ik ook..

Probeer de laatste tijd te genieten van alle leuke dingen die ik aan het opzoeken ben. want ik heb genoeg vervelende dingen weer gehad..
Ik ben al maanden bezig voor een eigen rolstoel.. en nu pas na ik geloof 4 maanden gaat er eindelijk een brief naar de dokter om info.. als de dokter nou opschiet dan is het bij hun weer eerder zodat hun weer kunnen rekken.. maar kost mij wel veel geld per maand om een rolstoel te huren.. vervelend als je afhankelijk ben van die instanties..

In februari moet ik voorkomen voor een het gak. Ze vinden dat ik 40 uur per week kan werken.. en graag misschien nog vrijwilligers werk erbij ofzo.. Ik zou graag willen.. heb ook nooit gezegd dat ik niet wil werken.. maar wel bij een baas.. dat ik kan zeggen... MISSCHIEN tot morgen baas....
als hun er 1 kunnen vinden.. dan zit ik daar gelijk.. Dan denken ze jonge meid.. goede papieren, maar ja.. zit niet echt goed in haar velletje.

"probleem" is bij mij dat ik nog altijd kan lachen ........mensen kunnen niet begrijpen dat ondanks dat je pijn hebt je gewoon kan lachen.. de ene kant zeggen ze dat ze me bewonderen.. en de andere kant zeggen ze dat ik dan niets mankeer...
Denk dat ik de meeste problemen heb met het commentaar van mensen. Ik ben daardoor best mondiger geworden. en dat is ook het enige positieve eraan.

Zo zit ik wel met mensen om me heen van wanneer moet ik vertellen aan een vriendje ofzo.. wat ik mankeer ?? niet gelijk, maar wanneer dan wel.. wanneer iemand dan eens wat aansnijdt??
Ik voel me zelf soms erg lomp..en weet ook dat mensen van mijn leeftijd toch wel liever een jonge gezonde meid willen dan mij ....ik bedoel ze zien me lachen en alles... maar als het wat dichterbij komt dan haak ik af.. gewoon om het niet te hoeven zeggen.. vind ik best moeilijk..

Heb je dat ook weleens gehoord van " het is allemaal met een reden gebeurd" zo nou toen kon ik die jongen wel schieten.. vind dat bull shit.. want ik kan geen goede reden bedenken dat je een ongeluk krijgt.

Ik heb lang niet gereageerd omdat mijn "nieuwe" pc het niet deed wist niet wat er aan was en niemand wilde me komen helpen om te kijken hoe ik weer internet kreeg.. en zeg je eerlijk.. die pc is wel een deel van mijn leven geworden. De grootste ruzies met mijn broer want die wilt het niet snappen.. wat mij het meest pijn doet, dat zelfs mijn broer me niet "gelooft"
IK moest me niet aanstellen.. en maar wachten tot iemand een keer de moeite neemt om van zijn eigen pc te komen en mij te helpen.. maar ik hoef nu niemand te bedanken.. na vallen en op staan heb ik een week erover gedaan om het een beetje voor elkaar te krijgen.

Het is niet meer bij iedereen op bezoek.. het is allemaal maar lekker thuis achter de pc zitten en msnnen maar.. gezonde mensen doen dat al bijna niet zoveel meer.. maar ik kon iedere avond bij vrienden op bezoek volgens hem.. ben blij als ik savonds nog tv kan kijken dan dat ik het huis uit moet.. maar ja.. hij zal het nooit gaan begrijpen .. de ruzies zijn wel vaak onmacht bij hem.. hij wil ons beter maken, maar lukt natuurlijk niet. Ik hoop dat als mijn boek af is dat hij zijn kleine zussie eens gaat snappen en mij niet zoveel pijn meer doet..

Dit waren gewoon vele gedachten die door mijn hoofd heen gaan nu op het moment.. en ik denk wat af hoor...