mijn gevoel wordt weer een beetje normaal:o!
Nou.. Mijn gevoel begint eindelijk eens te snappen dat papa er echt niet meer is, dat is me even duidelijk geworden in een droom.. Ik zag iemand van de zoldertrap af komen.. diegen had papa's sloffen aan, dus ik zei tegen ik-weet-niet-meer-wie uit mijn droom: 'Oh, dat is papa, of J. of E.' toen was ik een paar seconden stil(diegene kwam niet verder naar beneden) en toen zei ik: 'Oh, het moet wel J. of E. zijn, want papa is er niet meer.'.. Dat maakt wel even duidelijk dat mijn gevoel het ook begint te snappen..
Na meer dan 2 weken wordt mn gevoel eindelijk eens redelijk.. Ik durfde eerst niet te geloven dat papa dood was, maar ik kan er niet langer omheen.. Ik moet voor ogen zien dat ik papa nooit meer zal zien.. En dat is k*t.. Ik heb heel goede vrienden die me er doorheen proberen te helpen, maar soms voel ik me nog heel alleen.. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het hier thuis niet over kan hebben en mijn vrienden weten niet precies wat ik voel, omdat ze het zelf niet hebben meegemaakt zoals ik dat nu doe.. Sommigen hebben wel de dood van een familielid meegemaakt, maar dit is toch anders.. moeilijk uit te leggen..
Ik raakte laatst nogal overspannen, omdat ik alles opkropte en me overwerkte, maar de moeder van mijn vriendin heeft de stop er af gekregen.. even later ben ik ook weer wat leeggelopen.. daardoor kon ik weer wat rationeler nadenken, wat ik toch wel even nodig had..
Ik snap nogsteeds niet wat papa ertoe heeft aangezet om voor die trein te springen.. ik heb wel ideeën, maar ik weet neti of die kloppen.. naar het antwoord op de vraag 'Waarom?' kan ik jammer genoeg alleen maar gissen..
Na meer dan 2 weken wordt mn gevoel eindelijk eens redelijk.. Ik durfde eerst niet te geloven dat papa dood was, maar ik kan er niet langer omheen.. Ik moet voor ogen zien dat ik papa nooit meer zal zien.. En dat is k*t.. Ik heb heel goede vrienden die me er doorheen proberen te helpen, maar soms voel ik me nog heel alleen.. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het hier thuis niet over kan hebben en mijn vrienden weten niet precies wat ik voel, omdat ze het zelf niet hebben meegemaakt zoals ik dat nu doe.. Sommigen hebben wel de dood van een familielid meegemaakt, maar dit is toch anders.. moeilijk uit te leggen..
Ik raakte laatst nogal overspannen, omdat ik alles opkropte en me overwerkte, maar de moeder van mijn vriendin heeft de stop er af gekregen.. even later ben ik ook weer wat leeggelopen.. daardoor kon ik weer wat rationeler nadenken, wat ik toch wel even nodig had..
Ik snap nogsteeds niet wat papa ertoe heeft aangezet om voor die trein te springen.. ik heb wel ideeën, maar ik weet neti of die kloppen.. naar het antwoord op de vraag 'Waarom?' kan ik jammer genoeg alleen maar gissen..
19 mrt 2006
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 mei 2006 gisteren was druk..
- O 23 mei 2006 familie :S.. ( 4 )
- O 08 mei 2006 Van je familie moet je het maar hebben..
- O 01 mei 2006 De afgelopen tijd.. ( 3 )
- O 23 apr 2006 na zeg! als je t dan over zinloos geweld hebt..
- O 18 apr 2006 school=raar... en ik=raar... ( 1 )
- O 18 apr 2006 Stelletje vissen! ( 6 )
- O 13 apr 2006 Wie niet luisteren wil, moet maar voelen.. ( 1 )
- O 10 apr 2006 My ups and downs.. ( 1 )
- O 31 mrt 2006 Eigenlijk...
- O 30 mrt 2006 so many tears.. ( 2 )
- O 29 mrt 2006 Damn it!
- O 19 mrt 2006 mijn gevoel wordt weer een beetje normaal:o!
- O 19 mrt 2006 Gedicht ( 2 )
- O 16 mrt 2006 Okee, en dan word je gek..