Mijn opruimwoede

Een goed moment om eens spullen op te ruimen vind ik. Maar bij een boel spullen heb ik zo iets van gooi ik het weg of weet ik toch nog een plekje om het neer te zetten? Ik ben niet zo'n makkelijke weggooier. Resultaat is een chaotisch huis met overal prularia. De een vind het hier verschrikkelijk en de andere vind het nog wel rustig omdat ik witte muren heb.
Ik heb een haat liefde verhouding met mijn huis. Aan de ene kant denk ik ik ben 30! Het is tijd voor een volwassen huis maar aan de andere kant ben ik blij dat ik foto's van mijn vriendinnetjes om mij heen heb. En vind ik dat ene lintje wat toen om het cadeautje zat toch ook wel belangrijk want het was dan toch een verjaardagscadeautje.
Tja... euh, ik weet het gewoon niet. Voorlopig blijf ik voor de girly stijl gaan geloof ik. Ik zal vast ooit nog wel eens gaan samenwonen met mijn lief en dan komt het vast wel goed. Donkere, serieuze meubels . Er staan dan alleen foto's van belangrijke momenten. Die witte muren blijven wel want die zijn best neutraal vind ik... Ik zie het al helemaal voor me.
In mijn hoofd zet ik het opruimen al langzaam in de koelkast. Het kan best nog wel. Dat hele drukke toilet er hoeven nog geen spulletjes uit. Nee, aan het serieuze werk nog lang niet toe... gelukkig maar !