Mis je mij ook?
Ik weet dat het het meest stomste is wat ik kan doen 'jouw missen' ik weet ook niet of ik je echt mis. Ik verlang er gewoon naar om geknuffeld te worden, om met jou te zijn die mijn enige zekerheid was mijn veilige haven die misschien wel niet zo veilig was. Ik wil je alles vertellen wat me dwars zit en gewoon uit bij je huilen zodat je me kan vertellen ondanks alles nu kut is wij elkaar nog hebben. Maar dat is niet zo ..
Ik was boos, en die woede gaf mij kracht elke dag weer herinnerde ik mezelf waarom we niet meer samen waren en dat het beter zo was. De eerste weken na onze breuk voelde ik weinig gemis eerder een soort van walging. Ik weet niet of het door de woede kwam en nu die weg is ik alleen nog gemis en verdriet voel.
Ik vraag mij gewoon af of je ook net zoveel aan mij denkt, of je spijt hebt van alles en jij aan je leven aan het werken bent. Soms hoop ik zelfs dat er een dag komt wanneer jij alles weer op de rit hebt naar mij toe komt en het weer goed komt tussen ons. Maar mocht dat ooit gebeuren zou je dat zeker niet met mij willen delen.
Blijkbaar ben ik goed in mezelf voor de gek houden want ergens weet ik de antwoorden op alle vragen. Dus zeg ik maar tegen mezelf dat ik me gewoon slecht voel om veel andere dingen (wat ook waar is) en iemand mis niet per se jouw en het gevoel wel weg zal gaan. Ik moet bezig blijven en mij concentreren op de mensen die er wel voor mij zijn.
st-ar, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende