Missen
Ik heb er een hekel aan om dingen te missen. Niet alleen dingen, want eigenlijk ben ik absoluut niet materialistisch ingesteld, maar vooral eigenlijk mensen.
Zo mis ik al een paar jaar m'n lieve vriendinnetje, die zo nodig in Maastricht moest gaan studeren
. Toen ik nog studeerde kon ik haar al amper zien, nu ik werk is het nog lastiger. Eigenlijk best raar... Nog raarder en vervelender en naarder is dat ik gewoon amper tijd heb om haar te spreken. Ik schaam mezelf er gewoon voor. Ben zo druk en moe altijd, dat ik er gewoon amper puf voor heb. Shame on me... Net als voor m'n andere vriendinnetjes die ik door m'n onregelmatige werktijden (en hun onregelmatige werktijden) amper nog spreek en zie. Vervelend om iets met iemand te willen delen, maar er geen ruimte voor te kunnen vinden...
Wat nog maffer is, is dat een ander heel lief vriendinnetje van mij opeens naar India gaat, om daar voor onbepaalde tijd te gaan reizen. Nou woont ze al op Texel, dus de laatste keer dat ik haar zag was ergens in september, maar nu is gewoon heel de mogelijkheid om haar te zien weg. Het klinkt ook heel maf, maar ergens mis ik haar nu al. Als ik haar mails dan lees en haar inspirerende woorden zie, dan krijg ik gewoon zo'n echt gevoel van 'missen'. De mailtjes gaan echt niet altijd over de meest bijzondere dingen, maar ik kan er gewoon om huilen. Het idee dat ik haar al zo'n tijd niet heb gezien en haar nog langer zal moeten gaan missen. Gelukkig heb ik altijd het idee dat ze dicht bij me is, ook al is ze ver weg. Maar ik put heel veel kracht uit haar mails en uit haar als persoon. Ik ben echt blij dat ik haar heb mogen leren kennen. Net weer een mail van haar uitgelezen en gelijk stroomt er een waterval aan tranen over m'n wangen.
Missen vind ik niet zozeer raar, maar meer vervelend. Omdat ik er niet zo goed in ben. Of misschien wel te goed, waardoor ik gelijk in een tranendal uitbarst. Afscheid nemen vind ik nog erger, moet je nog meer dat gevoel merken van het missen.
Gelukkig voor mij, heb ik weinig tijd om de dingen echt te missen, maar als ik er dan mee geconfronteerd wordt, komt het dubbel zo hard aan...
Zo mis ik al een paar jaar m'n lieve vriendinnetje, die zo nodig in Maastricht moest gaan studeren
. Toen ik nog studeerde kon ik haar al amper zien, nu ik werk is het nog lastiger. Eigenlijk best raar... Nog raarder en vervelender en naarder is dat ik gewoon amper tijd heb om haar te spreken. Ik schaam mezelf er gewoon voor. Ben zo druk en moe altijd, dat ik er gewoon amper puf voor heb. Shame on me... Net als voor m'n andere vriendinnetjes die ik door m'n onregelmatige werktijden (en hun onregelmatige werktijden) amper nog spreek en zie. Vervelend om iets met iemand te willen delen, maar er geen ruimte voor te kunnen vinden...Wat nog maffer is, is dat een ander heel lief vriendinnetje van mij opeens naar India gaat, om daar voor onbepaalde tijd te gaan reizen. Nou woont ze al op Texel, dus de laatste keer dat ik haar zag was ergens in september, maar nu is gewoon heel de mogelijkheid om haar te zien weg. Het klinkt ook heel maf, maar ergens mis ik haar nu al. Als ik haar mails dan lees en haar inspirerende woorden zie, dan krijg ik gewoon zo'n echt gevoel van 'missen'. De mailtjes gaan echt niet altijd over de meest bijzondere dingen, maar ik kan er gewoon om huilen. Het idee dat ik haar al zo'n tijd niet heb gezien en haar nog langer zal moeten gaan missen. Gelukkig heb ik altijd het idee dat ze dicht bij me is, ook al is ze ver weg. Maar ik put heel veel kracht uit haar mails en uit haar als persoon. Ik ben echt blij dat ik haar heb mogen leren kennen. Net weer een mail van haar uitgelezen en gelijk stroomt er een waterval aan tranen over m'n wangen.
Missen vind ik niet zozeer raar, maar meer vervelend. Omdat ik er niet zo goed in ben. Of misschien wel te goed, waardoor ik gelijk in een tranendal uitbarst. Afscheid nemen vind ik nog erger, moet je nog meer dat gevoel merken van het missen.
Gelukkig voor mij, heb ik weinig tijd om de dingen echt te missen, maar als ik er dan mee geconfronteerd wordt, komt het dubbel zo hard aan...
15 dec 2008
- meld ongepast verhaal
-
Mana
woensdag 17 december 2008 00:19
Ahh ik mis jou ook! ^^
Ik weet het, Maastricht is wel heeeel ver weg. =( En de laatste tijd ga ik al amper naar huis omdat ik ook werk en gewoon heel veel te doen heb hier. =(
Maar bijna kerstvakantie! Ik neem aan dat jij voornamelijk door blijft werken? Maar als je eens tijd hebt laat het me weten, dan gaan we weer eens wat leuks doen! ^^
-
~purity
donderdag 18 december 2008 22:57
Ahhhh! Maar neeee! Ik heb vrij tussen kerst en oud&nieuw!!!!
Vanaf woensdag lekker 1,5 week niets!
Ik zal je nog wel even smsennnn!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 okt 2009 Sweet memories
- O 11 okt 2009 Wat is liefde ( 2 )
- O 07 okt 2009 Trip down memory lane
- O 06 okt 2009 Ik wil niet dood... ( 9 )
- O 24 sep 2009 Gejat!
- O 21 sep 2009 Dik ( 1 )
- O 13 sep 2009 Islam - smart people! ( 3 )
- O 29 aug 2009 Pubersentiment ( 2 )
- O 28 aug 2009 Op mezelf! ( 2 )
- O 23 aug 2009 Ziek
- O 22 aug 2009 He's just not that into you
- O 16 aug 2009 Help! Dilemma! ( 2 )
- O 09 aug 2009 Where is the love? ( 6 )
- O 07 aug 2009 autorijden ( 2 )
- O 04 aug 2009 Het Zaakje ( 2 )