Moet even schrijven...

Een week geleden deed ik mee aan een internationaal filmproject, als acteur!
Hier ontmoeten ik een Frans meisje, was over me oren.
Als ik haar zeg, werd ik stil en we klikten, ook al hadden we moeite met de talen.
Toen ik naar huis ging, kon ik alleen maar aan haar denken.
Ik heb haar verteld, dat ze me zo aansprak, maar ze zei dat het beter is als we het zo laten, het feit dat we elkaar leuk vinden. Ik woon namelijk in Amsterdam en zij woont in Bordeaux. De afstand is te ver!

Nu zag ik haar gister voor het laatst op het toneel en achteraf kon ik haar opwachten...dat heb ik niet gedaan!
Ik ben terug naar huis gegaan en het leek me beter zo. Nu heb ik alleen zo enorme spijt, dat ik haar geen gedag heb gezegd.
Misschien is het ook wel beter en maakt het alles wat makkelijker.

Ik ben wel blij, om te weten wat verliefdheid is. Want ik had me nog nooit zo gevoeld, in zo'n korte tijd.
Haar naam is trouwens Mathilde.