Monogaam, wel of niet?

Monogaam wel of niet.. Ik vind niet dat mensen monogaam kunnen zijn. Al alle feiten, onderzoeken en geschiedenis blijkt ook dat mensen helemaal niet monogaam kunnen zijn. Het word alleen sociaal geaccepteerd als mensen monogaam zijn.. en waarom eigenlijk?

Check de geschiedenis boeken. Er komen genoeg verhalen uit de geschiedenis waar mannen meerder vrouwen hadden, dat is toch ook niet monogaam. Op één of andere manier word het bij mannen eerder geaccepteerd als ze niet monogaam zijn dan bij vrouwen. Want de vrouw is dan gelijk de hoer, maar hoezo? Hoezo mag een vrouw niet genieten van aandacht? Iedereen weet dat een monogame relatie last krijgt van sleur.. frustraties en noem maar op. Niks voor niks dat er mensen tegenwoordig zoveel scheiden. Maar scheiden is eigenlijk ook een bewijs dat monogaam zijn niet lukt.

Oke is geeft eerlijk toe dat scheiden een gemakkelijk uitweg is en iets waar ik zelf ook wel over na heb gedacht. Maar door de serie op RTL 4, love hurts.. sta ik weer volledig achter me relatie. De vlinders mogen dan wel even weg zijn.. maar ik ben er ook heilig van overtuigd dat ik die met hem weer ga terug vinden. De gedachten om met hem oud te worden, voelt goed en ik denk dat het daar juist om gaat. Niet om de feiten of over je oren verliefd ben, of je seksueel tot elkaar aangetrokken bent of het altijd maar geweldig geweldig is met elkaar. De vraag wil je oud met hem worden, krijgt bij mij een volmondig antwoord JA!

Mensen zijn van uit nature nieuwsgierig en ik vooral. Je hebt altijd wel dat je fantaseert over hoe zal het met die zijn, of kijk dat lekkere happie is... vraag me af wat hij allemaal doet met mij in bed... En zeg niet dat, dat niet waar is! Iedereen fantaseert! Maar waarom niet die fantasie in waarheid brengen. Waarom niet even aan dat lekkere snoepje proeven? Flirten en fantaseren maakt nieuwsgierig.. nieuwsgierig naar meer!

En als je dat ook eindelijk doet (lees mijn eerdere verhalen) dan voelt te heerlijk. Even dat moment van onbezonnen liefde, het gevoel dat iemand je aanbid. Dat je mooi bent en aandacht krijgt. Je eigen ego opkrikken om vervolgens heerlijk verder te gaan.. En soms even er aan terug te denken.. aan je echte fantasie.

Mijn relaties is daarom niet minder met me man. Het lijkt er zelf alleen maar beter op te worden. Ik leer me lichaam beter kennen en de seks die ik nu met me man heb is geweldig. Het vuurwerk spat er weer van af, terwijl ik daarvoor het echt niet meer had. De liefde naar me man lijkt intenser want ik zie in wat hem zo bijzonder maakt.. Ik voel me er goed door.. ongeacht dat die ene seks date.. toch geen vaste affaire bleek te worden. Ondanks de mixed up gevoelens die ik even had.

Ik heb besloten om mijn man niet te vertellen van de seks date, al maak ik er geen geheim van. We hebben tenslotte ook een soort van afgesproken dat we er niet over zouden liegen, en dat doe ik ook niet. Als die er na vraagt zal ik hem vertellen. Zolang hij er niet na vraagt,, weet hij donders goed dat ik daar toe in staat ben en het niet raar zal zijn dat het gebeurt is / of eens zal gebeuren..
We hebben hier de laatste dagen eens goed over gesproken, hoe we nou die open relatie zo voorstellen. Hij was er duidelijk in: bij de vraag niet liegen, maar gelijk vertellen hoeft niet, tenzij je er behoefde aan heb.

Tot slot... lang leven de seks en aandacht!



Fragment love hurts:
http://www.gemistvoornmt.nl/a.aspx/1384979702/1