Monopoly
Het was leuk, "ouderwets" gezellig en heerlijk uitputtend.
Ik heb pap en mam een tijd lang niet meer zo zien lachen. Vooral pap. Heerlijk. Normaal hebben ze niet zoveel zin in een spelletje, t was lang geleden maar dan toch was t vanavond weer eens zover: monopoly. Het enige spel wat mn vader leuk vind geloof ik.
Even een avond heerlijkheid, geen zorgen, gewoon opgaan in t spel. Dat was nodig. Helaas komt ook daar weer een eind aan, maar toch zijn we 2,5 uur verder met een lach. Dat scheelt.
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, mijn doel: mijn ouders elke dag laten leven. Het kost wat energie, maar het is het dubbel en dwars waard. Hen zien lachen is onbetaalbaar en ik geniet keer op keer, word t nooit zat.
Vandaag met mama in de trein, heb haar dingen gevraagd over vroeger. Zij uitgebreid verteld. Moest even denken aan dat programma waar mensen worden geïnterviewd in de trein. Maar t was fijn om zo met haar te praten. En toen ze een beetje emotioneel begon te worden, maar het niet wilde, maakte ik maar weer even een luchtige semi-grappige opmerking en weer toverde ze die lach tevoorschijn. Heerlijk.
Ik kwam thuis, pap zat zich weer op te vreten over de aankomende operatie (yeps, hij gaat binnenkort op een nog onbekende dag geopereerd worden aan zijn long, dat onbekende plekje weghalen). Ik maak weer een opmerking waarvan ik weet dat hij moet lachen en ja hoor, ook hij trakteert me weer op zo'n prachtige lach. Pff, wat houd ik toch van ze!
Leef de dag met een grote lach.
Ik heb pap en mam een tijd lang niet meer zo zien lachen. Vooral pap. Heerlijk. Normaal hebben ze niet zoveel zin in een spelletje, t was lang geleden maar dan toch was t vanavond weer eens zover: monopoly. Het enige spel wat mn vader leuk vind geloof ik.
Even een avond heerlijkheid, geen zorgen, gewoon opgaan in t spel. Dat was nodig. Helaas komt ook daar weer een eind aan, maar toch zijn we 2,5 uur verder met een lach. Dat scheelt.
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, mijn doel: mijn ouders elke dag laten leven. Het kost wat energie, maar het is het dubbel en dwars waard. Hen zien lachen is onbetaalbaar en ik geniet keer op keer, word t nooit zat.
Vandaag met mama in de trein, heb haar dingen gevraagd over vroeger. Zij uitgebreid verteld. Moest even denken aan dat programma waar mensen worden geïnterviewd in de trein. Maar t was fijn om zo met haar te praten. En toen ze een beetje emotioneel begon te worden, maar het niet wilde, maakte ik maar weer even een luchtige semi-grappige opmerking en weer toverde ze die lach tevoorschijn. Heerlijk.
Ik kwam thuis, pap zat zich weer op te vreten over de aankomende operatie (yeps, hij gaat binnenkort op een nog onbekende dag geopereerd worden aan zijn long, dat onbekende plekje weghalen). Ik maak weer een opmerking waarvan ik weet dat hij moet lachen en ja hoor, ook hij trakteert me weer op zo'n prachtige lach. Pff, wat houd ik toch van ze!
Leef de dag met een grote lach.
19 nov 2010
- meld ongepast verhaal
-
Hammie
zaterdag 20 november 2010 07:42
Je bent een mooi meisje lieverd.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 dec 2018 Afscheid ( 2 )
- O 29 okt 2018 Cirkels ( 1 )
- O 06 sep 2018 Comeback - voor een keertje ( 1 )
- O 10 feb 2015 Ritme
- O 25 jan 2015 Suikers ( 1 )
- O 04 jan 2015 Een nieuw jaar.. ( 2 )
- O 19 dec 2014 Yingyang in jezelf
- O 19 dec 2014 tjingtjing wakker blijven... ( 1 )
- O 26 nov 2014 Een klein stukje gedachten ( 2 )
- O 14 nov 2014 Deze ezel blijft zich stoten ( 3 )
- O 14 nov 2014 Al sla je me dood
- O 30 okt 2014 diva
- O 20 okt 2014 Moeite met mij ( 1 )
- O 09 okt 2014 Tweede intake..
- O 01 okt 2014 Denken en zijn