dacht even
dit is het einde
dit is het dan
maar het was niet
zo erg
mooie golven
groen en dan weer blauw
vogels doken in de toppen
de golven waren bijna stroop
en toch heel vloeibaar
huize hoog
en lief
zacht
niets zou ze er toe bewegen
iets te vernielen
nog even langer
dan is het water
weer vloeibaar water
minder stroperig
dan is het water
wild en vrij
zou het dan de ongeremd heid voelen
die er nu in stroop vast zit ?
jij was er niet
niet in mijn droom
maar wel in mijn gedachte
toen ik daar keek
naar het water
was het water al verwoestend geweest
zag ik dan de zee
al op een plek waar die nooit eerder was
was het schijn ?
was het een lief plaatje
voor mij
als mijn liefde voor jou ?
en zag ik
alleen het mooie
het lieve
en niet
de vernietigende kracht
was ik verblind door de liefde ?
of ben ik gewoon
gevoelloos voor al het andere
?
het monster water
zou mij nooit pijn doen
ik ben water
ik ben het monster
en vooor jou
zou ik het land over spoelen met mijn liefde
en niemand
weet
dat het mijn liefde is
die wild te keer gaat
tsunami
voor jou
en mogelijk
een aard verschuiving
in mij
mijn wereld
verschoof
toen ik realiseerde
dat ik bij jou wilde zijn
en in gedachte
ben ik niet ergens anders
bij jou
ik ben de mist
die jou omgeeft
de wolken die jou beschermen
de regen
die jou zachtjes raakt
ik ben de zee die op komt
en weer weg draait
om weer op te komen
mijn wereld draait
op de liefde
en jij bent
nu die liefde
die de wereld doet draaien
en zonder spijt
woelt mijn water wild
monsterlijk water
en ik maakte nog een foto
van een mooie blauwe golf
huize hoog
en dicht bij
mij niet rakend
mij kalm laten genieten
even was ik weer een aap
met mijn nieuwe broer
een wilde man
bruut alleen uit op t gevecht
en onverlicht
hij kan krijgen wat hij wil
ik kan hem niet aan
maar hij respecteert mij
want hij weet
hij kan mij hebben
hij kan mij tot pulp slaan
maar nooit doden
zoals ik hem kan doden
ik kan hem niet slaan niet bevechten
maar ik kan hem enkel
vernietigen
mijn broer wilde de stad in
dus wijs ik hem de weg
hij wil
hij krijgt
ik kan em niet stoppen
niet vriendelijk
hoe bang was t gezin
dat hij geboren werd
schuchter mijn kleine broertje
angstig
bang voor de wilde man
maar mij
mij was t bij het aanzicht wel schrikken
maar ik groette
en was open en kwetsbaar
wetende dat
dat respect afdwingt
of een pak slaag
we werden geboren uit een rare mix
spinne dingen en apen
menselijke trekjes
en spin ?
doch
welk vreemde combinatie was er meer hier in
er was meer
waar ik kom
waar ik mag zijn
men herkent me
men weet wie ik ben
het monster
het water
in welke gedaante dan ook
ze weten het
zelfs zij
die ik neit ken
niet hier
niet daar
zij zien
mijn zijn
das beangstigend
maar dat doet niks af
aan mijn liefde voor jou
zwevend boven je huis
om te kijken of je slaapt
rustig en vredig
nimmer kan ik het weten
tot ik
naar binnen mag
en niets niets is er meer angstig
dan dat
ik zou als een plas plat op de grond uit drijven
niet wetende wat ik moet
wetende
dat er meer is dan wat andere weten
het monster water
dat loopt
in de rare wereld
van liefde voor jou