Mothers earth wasstrips

Ik ben dus overgestapt naar wasstrips. Plantaardig. Besteld via bamboozy. Lentefris. Erg lekker en handig en gewoon leuk in gebruik.
Ik heb ook plantaardige wasmiddel van het merk Marcel.
Wasstrips zijn nu in de mode. En toen kwam mothers earth tig duizend keer voorbij op Facebook.
Een familiebedrijf. Ik vind die vrouw gewoon zo leuk met haar ouderwetse tegeltjeswasbak en slappe huid, en wallen onder haar ogen. Ze kan het allemaal zo heerlijk vertellen. Ze is ook zo mooi, zo natuurlijk, zichzelf met haar slappe hals, wallen en armen.
Kijk mij eeuwig moeilijk doen om aantoonbaar te zijn.
De vrouw straalt rust, reinheid, en duidelijkheid uit. Iemand die van zaken en aanpakken weet.
Ik heb zojuist een gezinsbundel besteld, lentefris.
Gewoon omdat ik het zo leuk vind allemaal.
Ben benieuwd of de ergste olie vlekken etc eruit gaan. Da's niet gelukt met die van bamboozy.
Ik smeer mezelf regelmatig in met of zelfgemaakte kruidenolie of of kokosolie en hierdoor krijgen mijn lakens vlekken.
Dus ik ben reuzebenieuwd.


Ik heb Luis geconfronteerd en eis nu openheid van zaken.
Wat denkt hij bij mij te gaan vinden?
Wat verwacht hij van mij?

Hij maakte een opmerking dat die gasten daaro hem mee wilde nemen naar een nightclub om in contact te komen met leuke dames.
Hij zei toen " Nee dank je, ik praat al met iemand"


Louis praat met mij ja.
Wat wilt hij daarmee zeggen?
Dat hij zichzelf voor mij heeft gereserveerd?

Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik hem nog steeds niet in het echt gezien heb en het dus niet zeker weet of ik hem daadwerkelijk leuk vind behalve vriendschap en hem erg aardig vinden.
Wie zegt dat ik hem in real life aantrekkelijk vind?
En ook al zou dat zo zijn?
Louis is 38, word 39. Ik word 46 jaar jong of oud?
Wat verwacht hij eigenlijk van mij?
Ik wil geen kinderen meer.
Dat zie ik echt niet meer zitten, een eventuele zwangerschap wat destijds al rampzalig was met misselijk en braken.
Dat hele proces al van zwanger zijn, een buik dat groeit en tot overmaat van ellende weeën, pijn en een baby eruit persen.
I did it before en ik ben eindeloos trots op mezelf dat ik dat mooi gedaan heb.
Hoe heb ik dat toch allemaal voor elkaar gekregen, 2 zwangerschappen en 2 gezonde meisjes eruit persen?
Sommige dingen doe je maar 1 keer in je leven.
Maar behalve een kind dragen en baren zie ik het niet zitten om voor een kind te zorgen.
Ik wil mijn vrijheid. Dus ik vind dat Louis gewoon beter open kaart kan spelen.
Dan weten we allebei waar we aan toe zijn.
In het geval van kinderen krijgen is Louis beter af bij een ander of een jongere vrouw die hem wel gezinsuitbreiding kan geven.
En wat als er geen klik is in reality?
Wat als de vonk niet overslaat?
Het lijkt mij stug dat Louis nog belangstelling zou hebben in vriendschap.
Zoveel tijd en energie steken in een vrouw die toch niks wil of andersom.
Logisch als hij zijn tijd gaat investeren in een ander waar er wel een klik mee is.
Dat betekent dus dat we uiteindelijk uit elkaar gaan, ons eigen pad opgaan.

Ik heb Louis gevraagd om zijn kant van het verhaal te belichten en er gewoon open en eerlijk over te praten.
Niet eromheen draaien uit angst voor afwijzing.
Uiteindelijk hebben we beiden niks te verliezen als we bij voorbaat al weten wat onze slaagkansen zijn kwa vriendschap of romantiek.
Het moet wel eerlijk eraan toe gaan.

Openheid en eerlijkheid geven is een hekel punt.
Dit komt door constante angst voor afwijzing.
Daarom worden dingen niet gezegd of op een onderhuidse, slinkse wijze of eromheen draaien.
Het erop aansturen maar niet openlijk en direct zeggen uit angst voor afwijzing.


Ik wil gewoon dat de dingen open en bloot en duidelijk zijn.
Dat het voor beide partijen helder is.
Ik mag Louis wel en zou hem graag in persoon willen ontmoeten maar ik kan hem geen garantie geven dat ik een relatie met hem wil.
Of überhaupt intiem met hem zou willen zijn. Ik heb eerlijk gezegd ook helemaal geen idee of en wanneer we elkaar dan in real life zullen ontmoeten.
Louis woont in de Verenigde Emiraten en da's niet hier om de hoek.
Dus ik heb er werkelijk waar geen voorstelling van.
Waar dit contact heen zal gaan, heen zal leiden.


Ik weet alleen dat de angst voor afwijzing pijn doet.
En dat we al een heel eind zijn door dat wel open en eerlijk aan elkaar toe te kunnen geven.
Louis zei ook dat hij in het begin dacht dat ik hem toch niet zou willen.
Omdat hij gewend is om afgewezen te worden.
Dus hij gaf niks om het contact met mij.
Maar nu is dat veranderd.
Nu geeft hij wel om mij.
Nu raakt het hem wel als ik uit zijn leven zou verdwijnen.


Dus ik ben in afwachting van zijn reactie en ook zenuwachtig.
Want wat als hij weer dicht klapt?
En ik mij weer afgewezen voel?
Afgewezen worden om het willen verkrijgen van duidelijkheid.

Anyway...

Ben reuzebenieuwd naar mijn mother earth wasstrips.


Gr Art = Tiek