motivatie terug vinden

Eigenlijk moeten deze teksten voor mezelf zijn, maar toch schrijf ik voor anderen.. eigenlijk ben ik zo iemand die zichzelf wegcijfert en niet veel kan vertellen.. of eigenlijk kan ik wel heel veel vertellen maar laat ik dat niet toe.. mag het niet van mezelf. ik durf de confrontatie niet aan??

ik wil geen ruzies maken,
ik kan geen ruzies maken..

vroeger zoveel ruzie gehad thuis dat ik
het nu gewoon niet meer wil..
nooit meer..

daarom slik ik soms woorden in..
eigenlijk best wel vaak
en durf ik niet te zeggen wat ik denk..
wat weer tot blunders leidt..
lompe opmerkingen..

Ik voel me niet op me gemak
ik moet het van mezelf binnen houden
en eigenlijk gaat dat allemaal wel vanzelf..
het kost me niet eens moeite
Alleen word ik me steeds meer bewust van het feit
dat ik mijn eigen mening nooit zo laat blijken..
ik laat het altijd aan andere over..
van nee kies jij maar
ik vind het ook echt moeilijk om een keuze te maken..

maar waarom zo'n moeilijke weg terwijl het ook makkelijk kan..

onzeker..

Waarom doe ik de dingen niet gewoon die ik moet doen..?
Alles laat ik liggen.. het gaat al een stuk beter.. ik krabbel rustig weer
naar de goede weg.. maar het probleem is dat ik toetsweek bijna heb..
en ik veel plan maar niets doe.. ik zit met mijn gedachte ergens anders..

ik denk trouwens dat dit allemaal heel verwarrend klinkt..
de zinnen lijken bij mij altijd door elkaar te komen.. het is een rommeltje
daar boven..en ik had een helder moment 2 weken lang.. maar toen viel ik langzaam
in dat zwarte enge gat.. En ik weet wat ik er aan moet doen.. ik weet het..

Ik stel me aan.. als ik de dingen doe die gebeuren moeten voelt het allemaal niet meer zo zwaar.. en dat weet ik uit ervaring.. maar waarom beland ik dan langzaam in een donker gat.. en doe ik die dingen niet? waardoor ik nog verder in de shit beland.. echt waar is mijn verstand..???

Ja, ik smeek je om het terug te geven.. daarom schrijf ik deze lap tekst.. volgens mij heb ik dat nog nooit van mijn leven hier gedaan.. maar ik moet de motivatie terug vinden.. om de dingen weer te doen die ik moet doen.. en die ik eigenlijk heel leuk vind om te doen.. maar waarom lijkt het zo ver weg?
en waarom stel ik zoveel vragen?

waarom pieker ik zo? ik mocht een half uurtje piekeren meer niet.. maar het worden uren ochtenden en soms middagen en ook wel eens avonden en ineens zit je weer dagelijks 24/7 te piekeren over van alles en nog wat wat helemaal niet nodig is..

ik accepteer het maar gewoon.. ik kijk gewoon even hoelang het geleden is dat ik bij de ggz ben geweest.. sindsdien is het bergafwaarts gegaan.. 2 weken geleden.. hmm laat ik diegene maar even mailen.. zoiezo moest ik dat doen om te vragen oftie wel op de volgende datum kon...

zucht..