mydiary verwijderen doei

nou de titel zegt voldoende denk ik zo..
ik verwijder dit account. het spijt me.
ik kan niet langer opschrijven hoe het gaat, net weer een gesprek gehad.
ik moet mijn verleden laten rusten als ik naar de kliniek ben geweest.
dat wil zeggen dat ik vandaag naar mijn school ben geweest en afscheid heb genomen.
dat was ontzettend zwaar. ik deed mijn vriendinnen pijn.. ze huilde en ik.. blegh. ik haat dit
het hoeft zo eigenlijk al niet meer. ik zette door omdat ik dacht dat ik er gelukkig van zou worden.
& voel me nu een ontzettende egoist. ik deed hun pijn, omdat ik beter wil worden. ik heb altijd voor hun
gekozen, altijd. mijn vriendinnen/vrienden stonden op #1. altijd. en nu maak ik ze aan het huilen.
omdat IK iets wil, omdat IK er ooit aan begonnen ben. omdat IK het wilde toen. het is ontzettend stom.
WAAROM heb ik dat ooit gedaan. ze huilde om mij.. om MIJ en wat ben ik IK BEN NIETS. ik ben iets wat
mensen pijn doet. en nu ik me zo voel, begrijp ik precies weer waarom ik het heb gedaan, tegen dit gevoel.
maar nu nooit meer. echt nooit meer. ik ga nu de pijn voelen die ik altijd wegstopte. en dan 3000 x zo hard.
omdat ik de pijn van de mensen die ik pijn deed erbij voel. A, die alles voor mij overhad, ja die laat ik nu stikken.
ik laat hem nu alleen. de jongen, die ik met volle trots mijn beste vriend noemde. ik hield van hem. meer als
wat dan ook op deze wereld. en nu laat ik hem achter me. ik zal hem nooit meer zien. ik voel me zo kut, dit ik het liefste nu
gelijk van een brug afspring. maar ik doe het niet. dat zou opgeven zijn. en ik geef niet op. ik zit volgend jaar in 3 havo. op een andere school met andere vrienden. iedereen zegt dat ik 13 ben, dat ik deze pijn wel vergeet. maar ik denk het niet. ik kan niet eens huilen.
ik heb het gevoel alsof ik dan stik en ga naar adem happen. alsof.. nee dit gevoel heb ik nooit eerder gevoelt.
a. zei dat hij alles deed om me te laten blijven. hij huilde eerst niet, hij zei dat hij niet wilde dat ik pijn had, en dat ik gelukkig moest worden. ik deed niks ik stond dar gewoon. een paar minuten later, besefte ik dat het enige wat ik ooit gewild had hem was. ik huilde knuffelde hem. toen begon hij ook te huilen. zelfs dit zal ik missen, het samen huilen. maar toen.. hij kuste me. mijn eerste en laatste kus van hem. hij liet me in een zoen, alles voelen wat ik nog nooit had gevoelt. nu heb ik spijt van alles wat ik ooit heb gedaan.
nu kan ik alleen nog maar mijn toekomst beteren en over een jaar terugkomen en hopen dat hij er ook nog is.
ik hou van hem.

ik wil..

star93 bedanken, ze begreep me echt supergoed altijd
blondjeh bedanken voor al haar reacties
maddog bedanken, hij heeft me gewoon weer aan het keyboarden gekregen
en a. die ik dit verhaal doorstuur.
a. je bent mijn beste vriend, ik hou van je, en ooit zullen we elkaar weer zien
en natuurlijk iedereen die ooit op mijn verhalen heeft gereageert.

ik reageer nog1 uurtje en dan is dit profiel verdwenen.

xo emma