gister al een stukje er over geschreven
maar nu nog ff verder
mydi is een leuk medium
je kan vreselijk veel kwijt
maar als er vrienden zitten is het ook eng
althans nu wel na wat boze gezichten/reacties
normaal (althans voor internet) zag je elkaar en belde je elkaar
dat zijn redelijk persoonlijke manieren van communiceren
daar kan je emoties horen en zien en voelen
hier kan je slechts verhaaltjes en text tot je nemen
en los van dat, je ziet elkaar hier anders op andere tijden
in andere emoties die je in persoon tot persoon communicatie niet zou vertonen of zou inleiden op een bepaalde manier zodat het niet koud op je dak komt
hier heb je dat dus niet
of wel via prive schrijven en misschien een leeslijst
maar de persoonlijke staat van zijn kan je niet weten voor je een stuk leest
je kan niet verifieren of die staat van zijn klopt met je gedachte
je schrijft dus je verhaal en je ding
andere lezen dat en soms lezen ze het op andere manieren
met msn is dat ook het geval
je spreekt elkaar meer dan je normaal zou doen
op andere tijden en momenten
waar het vroeger tot morgen was is het nu tot msn
het contact wordt verlengd
in mijn beleving is het net als het leven
je heb zoveel hartslagen
daar moet je het maar mee doen
en in vriendschap heb je zoveel communicatie mogelijkheden
daar moet je het mee doen
soms gaan die eerder op
door overvloedig contact
en mede door het gebrek aan visuele en audio feedback
ik zal niet zeggen dat internet contacten niet houdbaar zijn
want dat geloof ik niet, misschein wel in mijn geval
maar voor anderen is het goed mogelijk
mijn contacten zijn nooit lang houdbaar
niet zoals veel mensen lange vriendschappen hebben of harts vrienden
ik heb dat neit kan dat neit en zal dat niet beweren te kunnen
ik kan alleen vriendschappen onder houden met pauzes
ik ben te wisselvallig
ik heb geen dagelijkse vrienden die ik iedere dag kan hebben
ik heb mezelf eens bekeken en onder vonden dat ik heel koud ben
meeste vrienden willen warmte
ik heb dat neit zo veel
slechts voor een enkeling
maar nooit ongelimiteerd
en dat in combi met mydi en msn is een vreemd naar iets
omdat mensen een beeld hebben bij mij
of wie dan ook
maar dat beeld verandert
bij mijn of jou stemming
soms zie ik mensen online komen
dan begin ik te glimlachen
wil ik het schermpje openen
maar dan houd ik in
ik heb niets te zeggen
ik ben alleen blij te zien dat die mensen online zijn
meer hoef ik neit
ik zou mijn lach wel willen delen
maar vaak moet er dan meer
en ik heb niets meer
niks dat de lach meer waarde geeft
ik zou veel meer willen schrijven en zeggen
geven aan jullie
maar zonder mijn gezicht
zonder mijn gevoel
zonder mijn zijn
is het leeg en eng
gevaarlijk
omdat meningen dan de loop nemen
en werkelijkheid verstoort
mydi en msn missen een stuk werkelijkheid
dat merk ik in mijn schrijven
en in de reacties en gesprekken die ik heb
online leven is neit veel meer
dan het gesprek in je hoofd
en daar onder vind ik meer emoties in
dan hier
ik zou willen dat dingen zoals mijn texten misschien meer gevoel en of beeld hadden
maar dat hebben ze niet
dat is het gebrek aan mij op
mydi en msn
ik zie vrienden online
maar open ze niet
ik heb niks te zeggen
als ik geen ogen kan lezen
als ik ogen kan lezen
hoef ik niks te zeggen
want dan weet ik
dat er nog vriendschap is
ik had naar huis moeten gaan
en niet naar de c1000
ik had moeten sterven
en dit nooit mee moeten maken
ik had moeten sterven
7 jaar geleden