Naar de stad

Ik ben weer vo¨lop mijn medicijnen aan het innemen... heel vervelend vind ik zelf, maar kan niet anders. Ik denk dat het komt dat het ineens weer koud buiten is.
Gister naar het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik al een afspraak met de fysio kon maken voor een week na mijn operatie. Nee dat kon niet hij had het te druk.. bla bla.... en kreeg een beetje het idee dat ze te graag niets voor mij wilde doen. Maar ze zou het wel navragen aan hem..zou nog wel wat horen.. denk niet dat dat het geval is.. maar bel dan zelf aan het eind van de week weer ff op. Ik wil nu gewoon gaan bewegen.

s avonds weer heel lang met B aan de telefoon gezeten.. altijd wel lachen met hem. hi hi....en toen naderhand ben ik na zijn telefoontje in slaap gevallen lag al in mijn bed..
Mams was gister door haar rug gegaan en zei telkens dat ze nu weet wat ik voel al die jaren.. en dat ze dat ook zo wel begreep ipv dat ze dat ook ff moest voelen.. hi hi.. Heel de nacht is ze wakker geweest met pijn..

Vandaag ben ik met R naar de stad geweest. Ik kreeg zijn autosleutels in mijn handen en moest maar ergens heen gaan.. dus ik de auto gestart en reed maar een beetje rond toen we zoiets hadden van we gaan naar spijkenisse toe.. dus wij daarheen.. daar waren we al snel doorheen.
Toen nog even naar de stad gegaan. Daar was het wel leuk.. en druk.. de markt stond en ik wilde een paar dingen halen.. waaronder ff teensokken.. hi hi
jassen gekeken voor R, maar helaas geen 1 gevonden. Toen belde er nog een meisje onderweg die mij wilde zeggen dat dat verhaal over die smiley niet waar was... dat haar vriend de politie had gebeld en het verhaal ff wilde weten. En toen kwam de maar... waarom ze belde en ik voelde het al.. want ze belt me nooit.. was een buurmeisje van me.. Ze moet vrijdag werken en wilde vragen of ik haar thuis wilde brengen na 9 uur.. Zo die heeft een lef om dat te vragen.. waarom denkt ze nu ineens aan mij en niet met leuke dingen?? ik heb gezegd dat ik dat nog wel even liet horen van me... maar stond gewoon verbaasd dat ze dat zomaar vroeg.. ik zou het niet durven...

Naderhand zei die vriend van me dat ik raar ging lopen en hij aan mijn gezicht zag dat ik heel veel pijn kreeg.. was ook wel zo maar zei van niet. maar ik kon hem niet misleiden.. ik moest dat gewoon zeggen. Toch wilde ik doorlopen om voor hem een jas te zoeken..
Toen naderhand zijn we weer naar de auto gelopen en ik kon op het laatst me nog moeilijk voort bewegen.. was nu ff TEVEEL..... hij ging gelukkig zelf rijden. Hij zag het echt aan me.. dat het niet meer ging....
Thuis gekomen en het eten was ook klaar... maar was bijna in slaap gevallen op de bank... na het eten.. was ik zo moe dat ik in slaap was gevallen.. nu fftjes wakker geworden en ga zo lekker de bank weer op...

Heb een leuke dag gehad maar ben wel heel erg moe en heb er veel pijn van.... maar ja vroeger liep ik de stad een paar keer op en neer... nu gaat dat echt niet meer... komt dat ooit nog... ????

Veel liefs en sweet dreams allemaal...