Niet de vader van men kindje

hopeloos verliefd geworden...

wie had dat nou verwacht. Het is nu 6 maanden geleden dat ik **** voor het laatst heb gezien... 6 zware maanden! Ik heb mezelf beloofd om nooit meer in zo een kut situatie terecht te komen.

Een vriendin van mij heeft ook een kindje gekregen, ze voed haar dochtertje samen met haar ex vriend op. Haar kindje is nu 4 maanden. Ik was gister bij haar thuis en haar ex was er ook... Echt het brak men hart om te zien hoe geweldig hij met zen kleine meisje omgaat!

Hij pakte haar zo lief op, maakte grapjes, sloofde zich uit! Zen nieuwe tattoo kon hij goed showen in een t shirt zonder mouwen in grote letters op zen boven arm 'L***'

Ik moest echt even naar de badkamer lopen om men tranen weg te vegen... Waarom was hij nou niet de vader van mijn kindje! Waarom kon C***** zen vader niet zo zijn? Waarom kon **** zen bloed eigen zoon niet zo veel liefde geven?

Later die avond zat ik samen met hem op de bank, heel gezellig te kletsen. We hadden het over hoe geweldig hij en zen ex samen werkte om hun dochtertje op te voeden. Hij vertelde me dat hij niks begreep van mijn ex. Hij vertelde dat hij toen hij het net hoorde hij ook zo zen twijfels bij de situatie had, maar dat hij L*** nu voor geen goud zou willen missen!

C***** lag al lekker om half 8 op bed, en wij hadden dus heel de avond om samen te babbelen. Uiteindelijk zijn we samen op de bank in slaap gevallen. Vanochtend werd ik wakker met zo een raar gevoel in men buik! Het is lang geleden dat ik iemand heb ontmoed die mij begrijpt! Ik voel me blij, verward, bang (dat ik weer op men bek zal gaan) maar toch ook erg goed!

Het is nu 10 voor half 2 smiddags, en al heel de ochtend spookt er wel 1 ding door men hoofd! 'hij is niet de vader van men kindje' waarom zit **** nog in men hoofd na alle allende die hij ons heeft aangedaan?!!