* Niet rennen vandaag.
Vandaag even niet. Gisteren heb ik cola over mijn (relatief nieuwe) laptop heen gegooid en nu wil hij niet meer aan. Dus ik had een complete zenuwinzinking en Vriend is vandaag met de laptop naar de laptopdokter gegaan. Ik mag zijn laptop lenen tot de mijne het weer doet. Ik heb een veel te lieve Vriend.
En dat terwijl ik helemaal niet zo lief was. De laatste tijd heb ik moeite met intimiteit. Of eigenlijk, sinds de gebeurtenissen van afgelopen zomer. Knuffelen gaat, maar stijfjes. Een kusje komt niet meer van mijn kant. En ik scherm me af van alles wat van lief naar sexy gaat. Vanmorgen was ik er verdrietig over. Vriend frummelde, ik verstijfde. Vriend vroeg wat er aan de hand was. Ik vertelde hem, uiteindelijk, wat ik voelde, en dat ik bang ben dat het te lang duurt en dat hij stopt met proberen. Opnieuw was Vriend lief. Hij knuffelde me, gaf me een kus en vertelde me dat het niet uit maakt hoe lang het duurt en dat ik me geen zorgen hoef te maken.
Zo lief. Ik baal gewoon dat ik het hem niet terug kan geven op dit moment. Ik zie aan alles hoe erg hij zijn best doet. En dan ben ik soms zo scherp, zo koppig en lang niet zo lief als hij is. Ik vind de reactie van mijn lichaam disproportioneel aan de gebeurtenissen. Maar hoe hard ik dat ook vind, mijn lichaam is nog koppiger dan mijn hoofd.
Vriend is gewoon de vriendelijkste van ons. Ik ben de strenge, ambitieuze. Soms ik jaloers op hoe mooi zijn persoonlijkheid is. Ik verwonder me over de mooie dingen die hij kan denken en dan denk ik aan mijn eigen gedachten en die zijn vaak vooral gericht op school, rennen, honden, mezelf. Lekker ondiep. Op andere momenten is Vriend heel grof en schrik ik bijna van zijn uitspraken. Maar meestal is hij vooral heel lief.
Ik spreek nu met mezelf af dat ik hem vanavond even écht ga knuffelen. Met al mijn aandacht voor hem. En hem het muziekje laat kiezen en hem me aan laat raken. Tot waar het oké voelt dan. En dat ik niet met mijn gedachten in mijn school blijf hangen, maar met mijn gedachten bij hem en bij ons en misschien zelfs wel nergens.
Roán heeft iedere BH die ik bezit vanmorgen gesloopt toen hij de wasmand ontdekte. Is het nog steeds in om geen BH te dragen?
En dat terwijl ik helemaal niet zo lief was. De laatste tijd heb ik moeite met intimiteit. Of eigenlijk, sinds de gebeurtenissen van afgelopen zomer. Knuffelen gaat, maar stijfjes. Een kusje komt niet meer van mijn kant. En ik scherm me af van alles wat van lief naar sexy gaat. Vanmorgen was ik er verdrietig over. Vriend frummelde, ik verstijfde. Vriend vroeg wat er aan de hand was. Ik vertelde hem, uiteindelijk, wat ik voelde, en dat ik bang ben dat het te lang duurt en dat hij stopt met proberen. Opnieuw was Vriend lief. Hij knuffelde me, gaf me een kus en vertelde me dat het niet uit maakt hoe lang het duurt en dat ik me geen zorgen hoef te maken.
Zo lief. Ik baal gewoon dat ik het hem niet terug kan geven op dit moment. Ik zie aan alles hoe erg hij zijn best doet. En dan ben ik soms zo scherp, zo koppig en lang niet zo lief als hij is. Ik vind de reactie van mijn lichaam disproportioneel aan de gebeurtenissen. Maar hoe hard ik dat ook vind, mijn lichaam is nog koppiger dan mijn hoofd.
Vriend is gewoon de vriendelijkste van ons. Ik ben de strenge, ambitieuze. Soms ik jaloers op hoe mooi zijn persoonlijkheid is. Ik verwonder me over de mooie dingen die hij kan denken en dan denk ik aan mijn eigen gedachten en die zijn vaak vooral gericht op school, rennen, honden, mezelf. Lekker ondiep. Op andere momenten is Vriend heel grof en schrik ik bijna van zijn uitspraken. Maar meestal is hij vooral heel lief.
Ik spreek nu met mezelf af dat ik hem vanavond even écht ga knuffelen. Met al mijn aandacht voor hem. En hem het muziekje laat kiezen en hem me aan laat raken. Tot waar het oké voelt dan. En dat ik niet met mijn gedachten in mijn school blijf hangen, maar met mijn gedachten bij hem en bij ons en misschien zelfs wel nergens.
Roán heeft iedere BH die ik bezit vanmorgen gesloopt toen hij de wasmand ontdekte. Is het nog steeds in om geen BH te dragen?
08 nov 2018
- meld ongepast verhaal
-
Mari05
donderdag 08 november 2018 21:10
Het klinkt inderdaad alsof je een hele lieve vriend hebt! Ik hoop dat je vanavond lekker ontspannen kunt knuffelen, dat geeft al een hoop intimiteit
en je honden zijn fantastisch 
-
knowthyself
donderdag 08 november 2018 22:06
Mijn hersenspinsels als onwetende bijstaander: Hij weet dat je om hem geeft. Hij begrijpt de manier waarop jij dat uitdrukt.
Daarnaast houd jij hem gegrond en gefocust. Je haalt hem uit zijn gedachten als hij te veel zit na te denken.
Ik stel een vriendin van me die schijnbaar "oppervlakkig" is zo, zo erg op prijs. Als ik ergens mee in de knoop zit, gooi ik soms alles op tafel bij haar. Zij reageert dan vaak scherp, maar dat heb ik juist nodig. Dit is simpel, Knowthyself. Maak het niet moeilijk. Ik weet dat ze het beste met me over heeft, dus ik voel me niet gekwetst. -
knowthyself
donderdag 08 november 2018 22:21
Nu is die laatste paragraaf eigenlijk niet zo relevant aangezien het om fysieke intimiteit gaat, niet intimiteit met woorden, mijn excuses.
-
UltraFloyd
vrijdag 09 november 2018 12:22
Wat een lieve reacties
Ik houd Vriend inderdaad gegrond, en hij zorgt dat ik van tijd tot tijd ook even van de grond kom. Wat dat betreft hebben we ongelooflijk veel aan elkaar. -
knowthyself
vrijdag 09 november 2018 16:41
Precies! Het is best grappig hoe dat kan gaan. Soms is wat minder gegrond zijn juist goed omdat je dan beter met 'levensdingen' kunt omgaan. Wanneer het lot toeslaat enz. Ik moet dan aan communicerende vaten denken, als mensen met complimentaire persoonlijkheden samen zijn. Ieder doet zijn of haar 'ding' afhankelijk van de situatie.
Zolang je elkaar op de hoogte houdt van wat er aan de hand is, en niet te lang stilletjes blijft lijden als er iets mis is, en allebei luistert, kom je al een heel eind denk ik. Dat is mijn hypothesis. Eens kijken wat het empirisch onderzoek gaat aantonen haha
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 okt 2018 **Wormpjes ( 3 )
- O 24 okt 2018 Responsietoets binnen
- O 23 okt 2018 Even naar Drenthe
- O 21 okt 2018 Ziekteleer.
- O 20 okt 2018 Tentamenstress! ( 1 )
- O 19 okt 2018 * Roan! ( 3 )
- O 29 mei 2018 Laatste paar fotootjes ( 3 )
- O 27 mei 2018 Run Forest Run - 43 KM ( 6 )
- O 11 mei 2018 Stukje veluwezwerfpad!
- O 10 mei 2018 Heen en weer voor een practicum
- O 07 mei 2018 Fastpacken over de Rozendaalse heide ( 3 )
- O 06 mei 2018 Van me af schrijven.
- O 05 mei 2018 Zeker niet stil gezeten
- O 08 apr 2018 Tentamen stress, gezinsrondje
- O 03 apr 2018 Ik ga maar niet meer tellen.