Nietzsches droom #2



Een oud kadaver in een woestijn,
Ontbindend bijna
Een verlaten en vergeten cowboy, daarnaast
Een jong kadaver aan een kruis,
Droevige beenderen bevatten
Een eenzame, doodse heiligheid.

Dwalend loop ik
In de glazen woestijn,
De geasfalteerde werkelijkheid
Van het menselijk bestaan
Zoekend naar
Een glimp van leven;
Een vonk, een blik, een zucht
Die de koude doorbreekt.

Niets, het overheerst
Het duister vergrijpt zich
Aan het licht, het idee
Het niets grijnst mij toe
Vanuit zijn onaantastbare afgrond
Gapend, lachend, honend
En voor mij rest er geen uitweg,
Dan te vluchten in krankzinnigheid.



Een oudje, omdat ik nu Nietzsche bestudeer.
26 mei 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Wolfe Tone
Wolfe Tone, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende