Wat haat ik toch die kamers waar ik in terrecht kom
Allemaal eve stom,eve saai,eve mus
En allemaalmet dezelfde bedoeling
Debiel...
Altijd hetzelfde scenario
Altijd hetzelfde gezicht
Altijd dezelfde blik
Altijd dezelfde angst
Alijd die pijn
Altijd de zeflde elende en dezelfde gevoelens....
Het is nu 4 jaar en half geleden en nog steeds die pijn...
Een opende gapende wonde die diep in mijn hart is gegraveerd
Draadjes werken niet die waren er al
Een zachte zalf ook niet
En de harde manier mischien
... maar die liever niet
die gaat eerst teveel pijn doen
Bang nu nog om 's avonds te gaan slapen
Om alleen naar buiten te gaan
Of gewoon om mijn eige huis in te lope als het donker is
Kinderachtig gedrag zeggen de ander
Een trauma voor mij
Hoe kun je dan iemand liefhebben?
Iemand graag zien gaat,maar dat tonen... een ander verhaal
Geduld is hierbij het juiste woord
Want anders ga ik dood aan verdried
Aan pijn
En aan alle andere gevoelens
Shit waarom debiel maakt gij et leve nog zo moeilijk
Ook al ben je er niet meer?......