verdomme ik zou zo graag iets moois op willen schrijven!
WAAROM lukt me dat nou niet??
Msgien wil ik wel te graag.........
ben alles zat, momenteel
Ben bang dat ik nix overhou.....
Degene van wie ikj d8 wie mijn beste vrienden waren lijkt het ook allemaal geen reet te kunne schelen....
gewoon nix van je laten horen maar wel verachten dat ik blij ben als ik ze dan eindelijk weer spreek?
Sorry hoor, maar zo belangrijk vinde ze me blijkbaar niet...
Ik voel me waardeloos, in de letterlijke betekenis van het woord.
Voor me ouwers niet, voor me vriende niet (op 1 na dan (Yasemin van haar hou ik egt)), voor me collega's niet...
Zelfs me konijn wil nie dakkem op pak, en de vissen zwemmen weg zodra ik ze te eten wil geven...
Xalder heus zelf wel voor gzorgd hebben, op de een of andere manier (kan wel een manier bedenken maar dart heeft nix met hun te maken.
Tis msgien wel me straf...
Ik wil me zo graag gedragen zoals ik wil, ik wil me zo graag uiten dat ik een egte moslima kan worden, maar die verdomde ouders, wat zeg ik,, de halve verdomde wereld houdt me tegen.
THUIS ben ik niet welkom met hoofdoek, en op e werk ook niet.. en aangezien ik daar het meeste ben........
damn ik wor gek.
Ik wil naar de moskee kunnen gaan zonder een leugen te hoeve verzinne voor me ouwers, ik wil kunnen vasten zonder geklaag vamme collega's..
Ik wil me vriend aan de hele wereld showen zonder dat ik van de hele wereld te moeten horen of ik wel weet waar ik aan begin (alsof alle turken criminelen zijn ofzo).
Ik wil niet meer altijd te hoeven zeggen waar ik heen ga als ik wegga...
Ik voel me verdomme opgeslopten in me eige huis......
IK HAATET IK HAATET IK HAATET!!!!!!!!!