Ochtenderectie.


Ja, we, of tenminste, ik, ga het even fijn hebben over de ochtenderectie. Veel mannen durven er niet over te praten, omdat ze het maar raar, vreemd en ongemakkelijk vinden. Ik geef deze mannen groot gelijk. Natuurlijk, als je het zo eventjes globaal bekijkt, iedereen heeft er wel eens last van, iedereen loopt wel eens met een verlengd hulpstuk naar de ontbijttafel en stoot onderweg een vaas bloemen om met zijn Henk –of gebeurt alleen mij dat?-, dus waarom is het eigenlijk raar, vreemd en ongemakkelijk?

Het ongemakkelijke, wat moet ik daar nou nog over zeggen? Het is niet praktisch. Zeker niet als je, zoals ik, in een huis met huisgenoten woont. De weg naar de badkamer kan niet ondernomen worden zonder enkele vervelende scenario’s. Zo ren ik zelf vaak de trap weer op, na deze vermoeid en onhandig afgedaald te zijn, omdat ik zonder handen mezelf zou kunnen opvangen maar m’n moeder net op de gang loopt. Toch gênant om dan mijn moeder oog in oog te zien staan met mijn eenoog. . Nog maar even 10 minuten het bed in dan. Wellicht dat het dan allemaal wat krimpt. Misschien met het raam open, dan is het tenminste wat kouder. Of, als er geen moeder of ander gevaarte op de gang loopt, je veilig de badkamer hebt bereikt voor je eerste urinelozing van die dag, je met je staafmixer ín de pot moet zien te plassen. Alle dames die ’s ochtends woede aanvallen krijgen omdat de bril niet droog is gebleven, zouden wat meer begrip moeten tonen. Wij mannen tonen één keer, misschien twee, en de kans is zelfs aanwezig dat we 3 keer in ons leven begrip tonen voor de moeite die een vrouw doet tijdens het bevallen van een kind, maar dit is ook onmogelijk. Plassen met zo’n staafmixer is net zo onbetrouwbaar als een Italiaanse echtgenoot. Je hebt wel ongeveer een idee, maar weet nooit zeker waar ‘ie heengaat. Al helemaal kun je niet voorspellen waar hij z’n sporen achter laat, en tenslotte ben jezelf de lul want jij mag natuurlijk weer alle troep opruimen. Beetje begrip dus, dames! De dames met een Italiaanse man zijn ’s ochtend natuurlijk dubbel de pineut. Dat spreekt voor zich.

Het rare een vreemde aan het fenomeen ‘ochtend erectie’ is het tijdstip. Inderdaad, de ochtend. Ik heb nog nooit, ik herhaal nooit, een meisje ontmoet dat zei: ‘Weetje wat ik pas lekker vind? Een man die net uit zijn bed komt. Je weet wel, de hele nacht ruftend in zijn eigen gassen liggen rotten, alles stinkt, alles zit door de war en z’n navel vol met stof. Echt, daar word ik wel opgewonden van.’ Inderdaad, het is gewoon knap nutteloos. Een stijve in de ochtend is eigenlijk hetzelfde als een peperdure auto zonder garage. Heel erg leuk, geeft je echt het ‘ik ben een man’ gevoel, maar je kan ‘m nergens in kwijt. Ergens in de evolutie is er gewoon iets verkeerd gegaan. Daarom worden wij mannen wakker met een tentje, net onder onze navel.

Cheers,

Joint.

22 jul 2009 - bewerkt op 23 jul 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Joint
Joint, man, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende