Desperation day ‘Hé?!’
(gisteren geschreven)
Vandaag is het niet alleen de dag vóór Valentijnsdag, maar ook de dag waarop vrouwen massaal opzoek gaan naar een Valentijn. Dat het ze tot noch toe niet gelukt is een date te krijgen, maakt ze volgende de despretionday theorie, wanhopig. Zelf moet ik toegeven weinig van deze wanhoop te hebben meegemaakt, maar de dag is natuurlijk nog niet afgelopen. Ik verwacht dat de wanhoop groter wordt naarmate de dag korter wordt.
Ikzelf vier desperationday door gezellig met mijn vriendin te koken. We zijn al bijna 2.5 jaar samen, dus naarstig opzoek naar een valentijn is er voor ons (gelukkig) niet bij. Ik zie het al voor me, wanhopig paraderen in veel te strakken en ontblotende kleren om ervoor te zorgen dat ik ook zo’n veel te dure roos zo krijgen. Of zo’n orgineel hartvormig doosje met chocolade, die weer massaal over de toonbank aan het vliegen zijn. Of een brief, ook leuk. Natuurlijk zou ik ook zonder vriendin niet heel erg vatbaar zijn voor deze prularia. Ik heb namelijk een penis en ben weinig romantisch. Tenminste, wanneer mij dat uitkomt. Op een dag die kleffer is dan een dagje op de afdeling in ’t ziekenhuis waar de demente, kwijlende bejaarden zijn weggeschoven zal ik er wel twee keer over na denken om romantisch te doen. Op deze dag is romantiek voor mij een enge, besmettelijke, ziekte.
Aan de andere kant ben ik natuurlijk ook weer niet zo’n botte lul dat ik helemaal niets met de gedachte van Valentijnsdag doe. Ik ben gek op mijn vriendin, houd ontzettend veel van haar en ben erg aan haar gehecht. Natuurlijk doe ik graag iets leuks voor haar, óók met de gedachte van Valentijnsdag. Inderdaad, de gedachte, niet de dag zelf. Zoals ik al zij, op valentijnsdag is romantiek een enge, besmettelijke, ziekte. Geef ik dan een onromantisch cadeau? Een porno DVD in hartvorming doosje? Een doosje condooms verpakt in rozenpapier? Neen, dat doe ik niet. Ik geef haar helemaal niets op Valentijnsdag. Toch een botte lul, die gozer. Ook fout. Mijn vriendin heb ik een weekendje Londen gegeven (goed, ze gaat er heen met de trein (lekker goedkoop!) en logeert bij een vriendin die daar studeerd (lekker gratis), maar ze gaat er toch heen) samen met een vriendin van haar. Toch best romantisch, niet? Om het af te maken had ik de tickets verstopt in drie verschillende kinder surpirse eieren. Kwestie van voorzichtig open maken, speeltje eruit, ticket erin, de helften van het ei aan elkaar smelten en het papiertje er weer netjes omheen. En dat 3 keer.
Veel plezier morgen, stelletje romantiek-leijers.
Cheers,
Joint.
Joint, man, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende