"Ode" aan mijn vader.
Omg wat een zeikerd en wat een alcohol verslaafde.
Echt, ik haat hem steeds meer!
Toen net kreeg ik op mijn dak omdat ik mijn wenkbrauwen epileerde.
Ik heb van nature heel dikke wenkbrauwen dus epileer ik ze, zat ik dus achter mijn bureau, pincet en spiegel in de hand, vraagt mijn vader wat ik ben aan het doen. Ik heb geen zin in gezeik en wil dus niet antwoorden, maar ik zeg toch maar "wenkbrauwen epileren" Krijg ik meteen een preek dat ik dat niet moet doen, ik moet ze laten zoals ze zijn. en blablabla.
Ik had gezegd, het mijn mijn wenkbrauwen. "Ja maar ik kijk er tegen aan." Nou, ik kijk elke dag tegen zijn kutkop aan! Dat ie daar eens wat aan doet!
Daarna gaat ie weg.
Hinkel ik naar mijn deur en doe hem dicht. [Heb gister mijn enkel verstuikt en ben nu mank]
En ga verder met epileren. Daarna komt ie langs "waarom is je deur dicht?"
[Ik heb ook recht op privacy sukkel, en ik heb geen zin in jouw gezeik]
Maar ik gaf geen antwoord.
Nog een preek over wenkbrauwen.
Het is hem nooit opgevallen dat ik het deed, totdat mijn moeder ooit een opmerking maakte dat ze ze nu wel erg dun vond, en ik heb ze daarna weer iets dikker later groeien. Maar eerst had ik echt van die mannelijk wenkbrauwen.
Mijn zus epileert ze ook, mijn moeder ook, maar nee, die krijgen geen gezeik, waarschijnlijk is dat hem nooit opgevallen.
Ik heb wel eens een paar keer een paar plukken haar zwart geverfd, sommige nog best wel opvallend en dat is hem ook nooit opgevallen!
En dan nog dat alcohol gedoe.
Hij drinkt elke dag. Wel ongeveer een fles in zijn uppie.
Maarja, als je er wat van zegt wordt hij boos en ben je brutaal.
En als we op vakantie niet ons haasten naar de auto zodat we snel bij de tent zijn en zijn bier koel blijft, krijgen we ook al op ons dak.
Maar mijn vader wordt niet dronken, hij wordt alleen maar flauwer. En als ik iemand meeneem wil ik niet dat ze zien hoeveel flessen er wel niet in de garage staan.
Mijn vader sterft of aan een hartaanval of aan een leveraandoening.
Echt, ik haat hem steeds meer!
Toen net kreeg ik op mijn dak omdat ik mijn wenkbrauwen epileerde.
Ik heb van nature heel dikke wenkbrauwen dus epileer ik ze, zat ik dus achter mijn bureau, pincet en spiegel in de hand, vraagt mijn vader wat ik ben aan het doen. Ik heb geen zin in gezeik en wil dus niet antwoorden, maar ik zeg toch maar "wenkbrauwen epileren" Krijg ik meteen een preek dat ik dat niet moet doen, ik moet ze laten zoals ze zijn. en blablabla.
Ik had gezegd, het mijn mijn wenkbrauwen. "Ja maar ik kijk er tegen aan." Nou, ik kijk elke dag tegen zijn kutkop aan! Dat ie daar eens wat aan doet!
Daarna gaat ie weg.
Hinkel ik naar mijn deur en doe hem dicht. [Heb gister mijn enkel verstuikt en ben nu mank]
En ga verder met epileren. Daarna komt ie langs "waarom is je deur dicht?"
Maar ik gaf geen antwoord.
Nog een preek over wenkbrauwen.
Het is hem nooit opgevallen dat ik het deed, totdat mijn moeder ooit een opmerking maakte dat ze ze nu wel erg dun vond, en ik heb ze daarna weer iets dikker later groeien. Maar eerst had ik echt van die mannelijk wenkbrauwen.
Mijn zus epileert ze ook, mijn moeder ook, maar nee, die krijgen geen gezeik, waarschijnlijk is dat hem nooit opgevallen.
Ik heb wel eens een paar keer een paar plukken haar zwart geverfd, sommige nog best wel opvallend en dat is hem ook nooit opgevallen!
En dan nog dat alcohol gedoe.
Hij drinkt elke dag. Wel ongeveer een fles in zijn uppie.
Maarja, als je er wat van zegt wordt hij boos en ben je brutaal.
En als we op vakantie niet ons haasten naar de auto zodat we snel bij de tent zijn en zijn bier koel blijft, krijgen we ook al op ons dak.
Maar mijn vader wordt niet dronken, hij wordt alleen maar flauwer. En als ik iemand meeneem wil ik niet dat ze zien hoeveel flessen er wel niet in de garage staan.
Mijn vader sterft of aan een hartaanval of aan een leveraandoening.
22 mei 2009
- meld ongepast verhaal
-
-hope
vrijdag 22 mei 2009 11:25
jeetje. Pijlijk.
Weet niet zo goed wat ik moet zeggen.
-
Popje!
vrijdag 22 mei 2009 11:32
dit verhaal is herkenbaar voor mij...
probeer afstand te nemen van je vader,
ook al is dat moeilijk....
het is ook zinloos elke keer weer pijn gedaan te worden door iemand,
waar je van weet dat hij het opnieuw en opnieuw zal doen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 okt 2012 Tante overleden. ( 4 )
- O 28 mei 2012 Hahaha ( 2 )
- O 28 mei 2012 Terugslag ( 2 )
- O 27 apr 2012 Teddybeertje ( 1 )
- O 31 mrt 2012 Study time! ( 4 )
- O 31 mrt 2012 bezoek
- O 21 mrt 2012 paraoia
- O 21 mrt 2012 Afspraak gemaakt
- O 20 mrt 2012 Dream of Mirrors
- O 20 mrt 2012 wachttijd
- O 19 mrt 2012 Psychologen gemaild ( 5 )
- O 30 aug 2011 Uitslag...
- O 28 aug 2011 stress/huilbuien
- O 28 aug 2011 verhuizen
- O 28 aug 2011 Oma op bezoek