Terugslag
Het ging d elaatste tijd weer zo god, ik was eigenlijk al twee weken lang niet belachelijk ban ggeweest. Maar vroige week zaterdag belden ze dat mn opa in het ziekenhuis lag. Eerst dachten ze aan een hersenbloeding of iets dergelijks, maar nu weten ze nog steeds niet wat het is. Mn opa was goed aanspreekbaar toen hij bijkwam. Hij heeft ondertussen de nodige ECG, CT's en MRI's gehad, maar ze weten nog steeds niet wat het is. Hij krijgt nu anti-epileptica, maar opgegeven moment dachten ze dat het een longembolie zou zijn.
Dit weekend zijn we er heen gegaan, en het ging best goed met mn opa. Mn oma betuuttelt hem wel erg, en mn opa stelt zich toch een beetje aan. Normaal merk je er niet heel veel van, maar als je het hem vraagt doet hij toch een beetje zielig. Nu denkt mn ene tante dat ze echt niks meer kunnen en ze belt zo'n 5x keer per dag hoe het met hen gaat en om ons te commanderen wat we wel allemaal niet voor opa & oma moeten regelen. (Eigenlijk doet ze dat soweiso al, maar nu belt ze veel vaker.)
Maar goed, het is maar even afwachten wat er nu werkelijk met mn opa aan de hand is.
En toen ik terugkwam was mn vis dood. Hij was 2,5 jaar oud.
Maar voornamelijk door het gedoe met mn opa ben ik nu weer vaker bang dat ik ook zoek ben. Ik ga het maar allemaal voor me uitschrijven en zorgen dat ik inzie dat het niet zo is.
Nu ga ik verder met leren, morgen tentamen.
It*sme, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende