Ons dromen
En ik droomde
Over zeëen van tijd
Waarin wij, meer dan
Ooit in deze regenachtige
Versie van de wereld
Die wij na het ontwaken
Werkelijkheid noemen,
Intens samen waren.
Ik jouw en jij
Mijn omhelzing
Tot jouw gelaat
Dat van haar werd en
Dan weer van een ander,
In wiens aanraking ik
Nooit heb mogen geloven.
Toch bleef ook zij, jou
En de emotie onveranderd
Die van jou electrisch
Geladen kus, die mij
Voor even gelukzalig
Liet vergeten dat wij
Slechts een droom kunnen zijn
In een wereld waarin
Geen plaats is
Voor ons dromen.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende