Onvoorwaardelijke liefde
Is onthouden dat je er zelf ook bent. Er is geen liefde zonder liefde voor jezelf.
Dit wordt mijn dood. Ik eet niet, ik drink niet, ik lach niet. Ik ga kapot van de pijn, spanning en stress. In 1 week tijd ben ik 3 kilo afgevallen.
Ik heb hem beloofd deze 2 weken sterk te blijven, dus dan doe ik dat ook.
Maar het is het allerzwaarste wat ik ooit heb moeten doen en dan zijn we nog maar 1 fucking weekend verder.
Iertje.. er is WEL een grens. En dat betekent niet dat je hem opgeeft. Hou jezelf alsjeblieft in de gaten. Als je op ben, ben je op. Als hij zijn ogen niet wilt o penen voor wat ze hem probeert aan te doen, dan moet je jeogen openen en jezelf redden uit de situatie. Want dit is op langere termijn slopend voor jou! Jou geluk doet er ook toe. Net als Ro zijn geluk volgt, moet jij de jouwe niet uit t oog verliezen.
Ro komt er wel. Hij wilt haar niet meer. Ik geloof erin dat hij uiteindelijk bij mij komt al duurt dat een jaar. Maar ga ik een heel jaar mezelf verhongeren? Of laat ik het los en ga ik leven?
Ik vind het zo moeilijk. Ik vind het echt zo moeilijk hoe te strijden met hem en voor hem.
Ik merk dat hij sterk is, dat alles waarmee ik hem heb overtuigd van haar ongelijk, geholpen heeft. Gister wilde ik t herhalen, maar hij onderbrak me "ik weet het!", en herhaalde mijn woorden. "Ik ben sterk schat", zei hij.
Dus nu moet ik loslaten. Hij komt er wel. Hij heeft alleen af en toe mijn stem nodig om liefde te horen en dat geeft hem weer opnieuw kracht.
Misschien is het inderdaad beter (zoals hij zelf eerder aangaf) dat ik zo min mogelijk weet wat daar afspeelt en wij alleen maar als lovebirds aan de telefoon fluiten naar elkaar.
Geloof in hem! Ik geloof in hem! Maar nu ben ik aan de beurt.
Dit wordt mijn dood. Ik eet niet, ik drink niet, ik lach niet. Ik ga kapot van de pijn, spanning en stress. In 1 week tijd ben ik 3 kilo afgevallen.
Ik heb hem beloofd deze 2 weken sterk te blijven, dus dan doe ik dat ook.
Maar het is het allerzwaarste wat ik ooit heb moeten doen en dan zijn we nog maar 1 fucking weekend verder.
Iertje.. er is WEL een grens. En dat betekent niet dat je hem opgeeft. Hou jezelf alsjeblieft in de gaten. Als je op ben, ben je op. Als hij zijn ogen niet wilt o penen voor wat ze hem probeert aan te doen, dan moet je jeogen openen en jezelf redden uit de situatie. Want dit is op langere termijn slopend voor jou! Jou geluk doet er ook toe. Net als Ro zijn geluk volgt, moet jij de jouwe niet uit t oog verliezen.
Ro komt er wel. Hij wilt haar niet meer. Ik geloof erin dat hij uiteindelijk bij mij komt al duurt dat een jaar. Maar ga ik een heel jaar mezelf verhongeren? Of laat ik het los en ga ik leven?
Ik vind het zo moeilijk. Ik vind het echt zo moeilijk hoe te strijden met hem en voor hem.
Ik merk dat hij sterk is, dat alles waarmee ik hem heb overtuigd van haar ongelijk, geholpen heeft. Gister wilde ik t herhalen, maar hij onderbrak me "ik weet het!", en herhaalde mijn woorden. "Ik ben sterk schat", zei hij.
Dus nu moet ik loslaten. Hij komt er wel. Hij heeft alleen af en toe mijn stem nodig om liefde te horen en dat geeft hem weer opnieuw kracht.
Misschien is het inderdaad beter (zoals hij zelf eerder aangaf) dat ik zo min mogelijk weet wat daar afspeelt en wij alleen maar als lovebirds aan de telefoon fluiten naar elkaar.
Geloof in hem! Ik geloof in hem! Maar nu ben ik aan de beurt.
19 jun 2017 - bewerkt op 23 feb 2023
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 apr 2023 Definitieve uitslag ( 6 )
- O 07 apr 2023 Euthaniseer mij maar ( 3 )
- O 30 mrt 2023 Het recept ( 5 )
- O 29 mrt 2023 Overgave
- O 10 mrt 2023 En dan ben ik
- O 06 mrt 2023 Relatie ( 4 )
- O 04 mrt 2023 Wietolie ( 5 )
- O 02 mrt 2023 Uitslag ( 3 )
- O 26 feb 2023 Wat wil je nu van me horen? ( 2 )
- O 24 feb 2023 It’s my call
- O 23 feb 2023 Schijtzenuwachtig ( 1 )
- O 21 feb 2023 Mijn baarmoeder ( 3 )
- O 05 jan 2020 Intens ( 5 )
- O 31 dec 2018 Mijn jaar / onze relatie ( 3 )
- O 20 aug 2018 Vriendinnen ( 2 )