# Op reis

Je bent pas echt op reis als je heimwee hebt

Het maken van een reis is dat wat mij opgedragen werd. Het was een keuze; ga je mee of blijf je staan. Blijven staan zou betekenen dat je je afzonderde van de intieme groep waar we al vele bruggen mee gebouwd hebben en grenzen verlegd werden. De keuze was geen keuze, het was een duidelijke boodschap; je gaat mee. Je gaat op reis en waar je uit komt is aan jezelf.

Keer op keer ga je op reis. Misschien is het enkel een les waarin je als doel hebt je mening te geven in de komende 70 minuten. Een ander moment ga je op reis om contact te maken met een klasgenoot, je ouders of je vriend of vriendin. Ik koos voor een andere reis; mezelf ontwikkelen en ontdekken waar ik heen wil en ondertussen de eerste stappen maken. De reis begon voor mij op 8 september 2011. Althans, toen legde ik vast waar ik een jaar later wil staan. Mijn argumenten om mee te mogen op reis werden goed gekeurd en ik sloot me aan bij de groep. Ik wil weten wie ik ben en daarmee anderen kunnen helpen. Ik ga leren kennen wat ik in me heb en mijn kwaliteiten kunnen gebruiken.

Voor de achtste heb ik al bergen overwonnen en nam ik al grote sprongen om te groeien. Door losser te laten wat ik altijd krampachtig vasthield, leer ik zien wat er nog meer is. Durf ik om me heen te kijken en te zien wat voor kleuren er zichtbaar zijn. Ik genoot, ik geniet, ik zag en ik zie. Het ene moment intens genietend van de nieuwe ik, zij die wil, zij die voortstreeft. Het andere moment totaal in elkaar gekropen onder de dikke dekens, afgezonderd van de wereld omdat ik even niet meer wil zijn. Terugvallend in oud gedrag, mezelf het voedsel niet gunnend, willen slapen om de waarheid niet te hoeven zien en te veel met mijn eigen ik (die ik niet ben) bezig te zijn om me met niets en niemand bezig te hoeven houden. Verlangend naar de tijd dat de bewustzijn van deze momenten nog niet aanwezig was. Dat ik dit proces nog niet hoefde te ondergaan, dat ik enkel en alleen hoefde te lachen en met mijn poppen speelde. Dat ik het kleine gelukkige meisje was.

Het moge duidelijk zijn; Ik ben op reis en zal er veel van leren. Mijn reis zal altijd voort bestaan omdat ik mezelf keer op keer uitdaag. Voor nu is het een reis om te leren waar ik sta en waar ik heen wil. Ik ben op reis en heb heimwee naar de tijd dat ik niet telkens struikelde en weer moest opkrabbelen. Maar dit is waar ik voor koos en die keuze is juist geweest. Ik ben op reis en weet dat het niet erg is om heimwee te hebben.