oppassen
Ik was gisteren oppassen, er gebeurde toch wel nog het een en ander.
Loraine was best blij die avond, en toen ik zei dat ze naar biven moest gaan zei ze opeens: "Heb je de urn al gezien?" Maar echt op een best blije troste toon. Dus voordat ik ook iets kon antwoorden opende ze een kist en liet ze mij de urn zien. Ik was best geschrokken dat ze dat zomaar deed en haar ouders hadden er ook niks tegenover mij van gezegd, dus ik zei dat ze hem maar gauw dicht moest doen.
Daarna ging ze naar boven en heb ik haar voor gelezen. Uit "Achste groepers huilen niet" van Jaquces Vriens. Vond het wel een vreemde keuze, maarja. Ze wist wel al dat het slecht afliep, maar toch.
En om een uur of negen hoorde ik haar opeens huilen, zat ze in haar bed bij de foto van Cecile. Ik heb echt heel lang met haar gesraat heel serieus, en na een tijdje huilde ze ook niet meer.
Toen haar ouders thuis kwamen heb ik ze over beiden dingen verteld, die urn hadden ze kennelijk sinds die dag.
Kennelijk verwerken kinderenhet verdriet in stukjes, dus dan is ze plotseling opeens aan het huilen en daarna is ze weer vrolijk, dat wel. Maar ze zeiden ook dat ze het fijn vonden dat Loraine zo bij mij durfde te huilen, dat geeft toch wel aan dat ze me vertrouwd. Ik was ook blij dat ik haar toch nog een beetje heb kunnen helpen, althans, dat gevoel heb ik dan weer.
Verder had ik vandaag tekeneneindexamen, met goede bijalge gelukkig xD en scheikunde. Tekenen ging wel, scheikunde ging opzich wel goed. Morgen wiskunde en dan heb ik het ergste gehad.
Loraine was best blij die avond, en toen ik zei dat ze naar biven moest gaan zei ze opeens: "Heb je de urn al gezien?" Maar echt op een best blije troste toon. Dus voordat ik ook iets kon antwoorden opende ze een kist en liet ze mij de urn zien. Ik was best geschrokken dat ze dat zomaar deed en haar ouders hadden er ook niks tegenover mij van gezegd, dus ik zei dat ze hem maar gauw dicht moest doen.
Daarna ging ze naar boven en heb ik haar voor gelezen. Uit "Achste groepers huilen niet" van Jaquces Vriens. Vond het wel een vreemde keuze, maarja. Ze wist wel al dat het slecht afliep, maar toch.
En om een uur of negen hoorde ik haar opeens huilen, zat ze in haar bed bij de foto van Cecile. Ik heb echt heel lang met haar gesraat heel serieus, en na een tijdje huilde ze ook niet meer.
Toen haar ouders thuis kwamen heb ik ze over beiden dingen verteld, die urn hadden ze kennelijk sinds die dag.
Kennelijk verwerken kinderenhet verdriet in stukjes, dus dan is ze plotseling opeens aan het huilen en daarna is ze weer vrolijk, dat wel. Maar ze zeiden ook dat ze het fijn vonden dat Loraine zo bij mij durfde te huilen, dat geeft toch wel aan dat ze me vertrouwd. Ik was ook blij dat ik haar toch nog een beetje heb kunnen helpen, althans, dat gevoel heb ik dan weer.
Verder had ik vandaag tekeneneindexamen, met goede bijalge gelukkig xD en scheikunde. Tekenen ging wel, scheikunde ging opzich wel goed. Morgen wiskunde en dan heb ik het ergste gehad.
17 mei 2011
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 okt 2012 Tante overleden. ( 4 )
- O 28 mei 2012 Hahaha ( 2 )
- O 28 mei 2012 Terugslag ( 2 )
- O 27 apr 2012 Teddybeertje ( 1 )
- O 31 mrt 2012 Study time! ( 4 )
- O 31 mrt 2012 bezoek
- O 21 mrt 2012 paraoia
- O 21 mrt 2012 Afspraak gemaakt
- O 20 mrt 2012 Dream of Mirrors
- O 20 mrt 2012 wachttijd
- O 19 mrt 2012 Psychologen gemaild ( 5 )
- O 30 aug 2011 Uitslag...
- O 28 aug 2011 stress/huilbuien
- O 28 aug 2011 verhuizen
- O 28 aug 2011 Oma op bezoek