Oppassen/ ziek kindje.
Morgen ga ik weer oppassen, ben benieuwd hoe het met Cecile is, twee weken geleden had ze nog chemo gehad, toen was ze er niet. Vorige week was ze erg blij. Ze is echt hartstikke lief. IK geloof dat ze nog een keer chemo moet ofzo, dat ze dan weer stamcellen gaan oogsten, dan nog een keer een zware chemo krijgt en dan al haar stamcellen terug krijgt, en als het goed is is ze dan beter.
Hoop ik toch.
Ze is al ziek sinds dat ik naar de vierde ging, dat is dus de zomer van 2008. Dus zo'n 2,5 jaar. Toen was ze 3 geloof ik. Nu is ze vijf.
Best vreemd, het wende toch vrij snel. Eerst durfde ik haar amper te helpen met omkleden, bang dat haar kleren in de knoop kwamen met met haar snoertje. (buisje voor sonde voeding.) Deze heeft ze gelukkig niet meer, nu heeft ze wel een soort kastje op haar borst, met allemaal blije stickers, waar ze echt enorm trots op is. (Hoewel ik het er maar eng uit vind zien...) Maar nu gaat het best goed met haar, ze springt altijd heel blij rond, ze is hartstikke levenslustig. Terwijl de meeste kleine kinderen die chemo hadden, er volgens haar ouders een beetje bij lagen als een zielig hoopje kind. (Iets netter beschreven) En cecile springt weer rond zodra ze uit het ziekenhuis is.
Maar ze geloven nog in Sinterklaas, dus sik ga maandag vragen wat k ze kan geven. (Ze mag namelijk niet alle snoep hebben in verband met haar lage bloedwaardes enzo, maar ik wil ze toch wel iets geven met Sinterklaas
)
En ik ga ook weer haar oudere zus helpen met breuken, is ook heel leuk om te zien. Best interessant om te zien hoe zij zich zo ontwikkelt, en hoe moeilijk zij rekenen soms vind, terwijl het voor mij heel normaal is.
Hoop ik toch.
Ze is al ziek sinds dat ik naar de vierde ging, dat is dus de zomer van 2008. Dus zo'n 2,5 jaar. Toen was ze 3 geloof ik. Nu is ze vijf.
Best vreemd, het wende toch vrij snel. Eerst durfde ik haar amper te helpen met omkleden, bang dat haar kleren in de knoop kwamen met met haar snoertje. (buisje voor sonde voeding.) Deze heeft ze gelukkig niet meer, nu heeft ze wel een soort kastje op haar borst, met allemaal blije stickers, waar ze echt enorm trots op is. (Hoewel ik het er maar eng uit vind zien...) Maar nu gaat het best goed met haar, ze springt altijd heel blij rond, ze is hartstikke levenslustig. Terwijl de meeste kleine kinderen die chemo hadden, er volgens haar ouders een beetje bij lagen als een zielig hoopje kind. (Iets netter beschreven) En cecile springt weer rond zodra ze uit het ziekenhuis is.
Maar ze geloven nog in Sinterklaas, dus sik ga maandag vragen wat k ze kan geven. (Ze mag namelijk niet alle snoep hebben in verband met haar lage bloedwaardes enzo, maar ik wil ze toch wel iets geven met Sinterklaas
)En ik ga ook weer haar oudere zus helpen met breuken, is ook heel leuk om te zien. Best interessant om te zien hoe zij zich zo ontwikkelt, en hoe moeilijk zij rekenen soms vind, terwijl het voor mij heel normaal is.
14 nov 2010 - bewerkt op 14 nov 2010
- meld ongepast verhaal
-
Mistake.
zondag 14 november 2010 14:43
-
Poemgirl
woensdag 17 november 2010 15:21
-
forgetme
woensdag 24 november 2010 09:42
-
Mama&ZOO
donderdag 23 december 2010 12:39
Ooh... wat lijkt Cecile op het meisje dat ik kende, Sabina.
Zij was ook eigelijk altijd vrolijk en opgewekt. Ze kreeg haar chemo's en bestralingen altijd onder het genot van de muziek van K3. Dat heeft haar 2 jaar lang op de been geholpen. Helaas overwon de kanker... en al is het alweer een tijd geleden (2002) ik mis haar nog erg!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 okt 2012 Tante overleden. ( 4 )
- O 28 mei 2012 Hahaha ( 2 )
- O 28 mei 2012 Terugslag ( 2 )
- O 27 apr 2012 Teddybeertje ( 1 )
- O 31 mrt 2012 Study time! ( 4 )
- O 31 mrt 2012 bezoek
- O 21 mrt 2012 paraoia
- O 21 mrt 2012 Afspraak gemaakt
- O 20 mrt 2012 Dream of Mirrors
- O 20 mrt 2012 wachttijd
- O 19 mrt 2012 Psychologen gemaild ( 5 )
- O 30 aug 2011 Uitslag...
- O 28 aug 2011 stress/huilbuien
- O 28 aug 2011 verhuizen
- O 28 aug 2011 Oma op bezoek