ouders

Soms snap ik ze niet...

Ik ben dus sinds kort helemaal weg van de twilight boeken. Ik heb alle boeken (behalve dus boek 3; eclipse, lees vorig verhaal) op mijn ipod touch staan waar ik ze op lees.

Mn ouders werken vaak in de tuin, dat is hun passie, integenstelling tot de mijne.
Ik lees niet vaak, het laatste boek wat ik heb gelezen was harry potter 6 in het engels (boek 7 heb ik nooit gelezen, raar genoeg), dus zo vaak komt mijn afwezigheid die ik krijg door de geweldige magie die boeken bezit niet voor.

Ik kwam er net achter dat ik het derde deel van de twilight saga niet had gelezen voordat ik aan het vierde deel begon. Net was ik even beneden en ik deelde mijn kleine teleurstelling. Waarop ik het antwoord krijg;
"Daar ben ik heel gelukkig mee"
Het duurde een seconde voordat ik begreep wat ze precies bedoelde. Ze was niet gelukkig met het feit dat ik de laatste tijd helemaal weg ben van lezen.

Boeken lezen heeft toch iets magisch? De verslavende drang om door te lezen, de stroom van woorden die je vluchtig leest waardoor je na enige tijd geen woorden meer ziet, maar je eigen versie van de film die je fantasie voor je eigen ogen afspeelt.
Mijn moeder houd ook heel veel van lezen. Als het een spannend boek is kan ze tot 4 uur in de nacht doorlezen omdat ze niet kan slapen met de nieuwsgierigheid naar de inhoud van het volgende hoofdstuk in gedachte. En dan alsnog vind ze het niet goed dat ik een nieuw boek heb om te kunnen lezen.
Is het dan zo verkeerd dat ik een impusief interes heb in lezen? Gunt ze mij het plezier niet van lezen?

Ik lees ze op mijn ipod touch, misschien dat dat niet bevatbaar voor ze is. Boeken lezen doe je met papier, inkt en iets wat je tussen je vingers vastpakt en omslaat om verder te kunnen lezen, terwijl ik ze op een beeldscherm lees.
Voorbeeld:

Alles is aan te passen; lettertype, lettergrote, achtergrondkleur, houding van het beeld (liggend of staand).
Het was wennen in het begin, maar namate ik verder las, werd het steeds makkelijker. Asl ik in de wachtkamer moest wachten voor ruim een half uur, kon ik gemakkelijk mijn ipod tevoorschijn halen en lekker doorlezen.

Nja,
komt tijd, komt raad
19 aug 2009 - bewerkt op 19 aug 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van MarkS
MarkS, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende