p.s
Toch zeg of schrijf ik ook vaak dingen waar ik het niet helemaal mee eens ben. Dik en lelijk voel ik me niet altijd, het valt echt wel mee. Nuanceren moet ik het eigenlijk, maar het komt er nu eenmaal zo uit. Soms merk ik ook dat ik dingen zeg die ik eigenlijk 'vroeger' vond, maar waar ik het inmiddels helemaal niet meer zo mee eens ben. Maar het floept er allemaal maar uit, zonder de woorden echt te voelen of ervaren. Het zijn woorden, die mijn hersenen automatisch uit mijn mond laten gaan zodat er maar iets uitkomt. Want als ik moet uitspreken wat er bewust in mijn hoofd omgaat, dan blijft het stil.
Waar denk je allemaal aan? Ik heb werkelijk waar geen idee waar ik op een dag aan denk. Aan niks geloof ik ook niet, maar zo voelt het wel. Niet op een fijne manier, maar meer alsof het allemaal is uitgeschakeld. Ik houd het gewoon niet bij natuurlijk, dat is het, maar toch blijft het een rare gewaarwording.
Dat dingen zeggen waar ik het niet mee eens ben vind ik echt een ramp vaak. Ik voel mijn woorden gewoon niet, voel niks, voel niet dat ik iemand een knuffel moet gaan geven. Als iemand begint te huilen, blijf ik neutraal. Al mijn gevoelens zitten weer ergens verstopt en het is gek, want ik dacht dus dat ik goed bezig was maar ik ben gewoon weer terug bij af. Of nou ja, vast niet helemaal terug bij af maar wel weer op het punt dat ik mezelf dus alsnog niet goed kan uiten want ja, het werkt niet. Ongeduldig of realistisch, dat weet ik niet. Combinatie van beiden ook misschien.
Nu toch maar eens proberen te slapen
Waar denk je allemaal aan? Ik heb werkelijk waar geen idee waar ik op een dag aan denk. Aan niks geloof ik ook niet, maar zo voelt het wel. Niet op een fijne manier, maar meer alsof het allemaal is uitgeschakeld. Ik houd het gewoon niet bij natuurlijk, dat is het, maar toch blijft het een rare gewaarwording.
Dat dingen zeggen waar ik het niet mee eens ben vind ik echt een ramp vaak. Ik voel mijn woorden gewoon niet, voel niks, voel niet dat ik iemand een knuffel moet gaan geven. Als iemand begint te huilen, blijf ik neutraal. Al mijn gevoelens zitten weer ergens verstopt en het is gek, want ik dacht dus dat ik goed bezig was maar ik ben gewoon weer terug bij af. Of nou ja, vast niet helemaal terug bij af maar wel weer op het punt dat ik mezelf dus alsnog niet goed kan uiten want ja, het werkt niet. Ongeduldig of realistisch, dat weet ik niet. Combinatie van beiden ook misschien.
Nu toch maar eens proberen te slapen
21 feb 2014
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 feb 2014 Ik
- O 16 jan 2014 Leren ( 1 )
- O 04 jan 2014 Paaz, het boek ( 1 )
- O 08 dec 2013 En ja hoor, t is weer zover ( 1 )
- O 07 dec 2013 Pauze van de wind ( 2 )
- O 02 okt 2013 Gemis
- O 30 sep 2013 De sprong ( 1 )
- O 30 sep 2013 Het verboden verlangen is terug ( 2 )
- O 30 sep 2013 Liefde is.. ( 2 )
- O 10 sep 2013 Weer even kwijt
- O 09 sep 2013 van passief naar actief
- O 03 sep 2013 Een avond alleen ( 1 )
- O 01 sep 2013 hoi hoofd ( 1 )
- O 01 sep 2013 Verdomme man, ik mis je ( 1 )
- O 29 aug 2013 'Schrijven'