Paaz, het boek
Vandaag heb ik het boek Paaz uitgelezen. Ik vond het erg interessant en soms ook eng herkenbaar. Ik weet dat het me wat heeft gedaan, het heeft me geraakt maar ik weet niet precies hoe en wat. Ergens betrapte ik mezelf op het verlangen daar ook te zitten. Vreselijk, maar omdat er ergens in mij een verlangen schuilt om even weg te zijn van de wereld en uit te pluizen waarom ik nou in vredesnaam steeds tegen dezelfde muur op knal. Waarom ik steeds weer dodelijk vermoeid raak van het leven, het vaak allemaal teveel is, terwijl het me ook weer zoveel geeft. Hoe fijn is het dan, om ergens te zijn waar je dagbesteding hebt, elke dag weer behalve in het weekend. Dat je niets anders mag doen dan aan jezelf werken. Ja, waarschijnlijk ben ik dat ook alweer heel gauw zat en ik vind dat ik het ook niet mag verlangen of denken, maar als ik eerlijk ben naar mezelf (wat mijn voornemen is voor 2014 en tot nu toe redelijk goed lukt) heb ik dat verlangen nu eenmaal wel. Al heel lang. En vandaag al helemaal, want ik zit weer verslagen en vermoeid achter mijn laptop terwijl ik vol goede moed begon. Hetzelfde liedje, steeds opnieuw. Toch is er dit keer iets anders, ik ben het zat, ik wil me niet zo voelen en zo gedragen. Ik wil goed bezig zijn, ik heb zelfs zin om maandag weer naar school te gaan! De motivatie is er, het enthousiasme ook, maar de acties niet. Ik blijf mezelf falen, laat de tijd verstrijken, volledig aan me voorbij gaan. Dit keer is anders omdat ik dit heb gemaild naar mijn lichamelijke psychotherapeute. In de hoop dat zij er wat mee kan. Al heb ik daar geen hoop op, want ik loop nu al een klein jaar bij haar en ik heb het nog steeds. Maar dat kan ook komen omdat ik het nooit echt uitgelegd heb op deze manier. Dus nu hoop ik op verbetering, ik hoop op goede hulp, ik wil dit niet meer. Ik ben dit zat.
En dan wil ik weer gaan slapen, weg, nooit bestaan hebben. Of eigenlijk gewoon geholpen zijn.
En dan wil ik weer gaan slapen, weg, nooit bestaan hebben. Of eigenlijk gewoon geholpen zijn.
04 jan 2014
- meld ongepast verhaal
-
Hammie
zaterdag 04 januari 2014 14:42
En dat helpen kan je zelf stukje bij beetje als je de kleine momenten maar opslaat en toe laat...
maar als ik eerlijk ben naar mezelf- doe dat dan alsjeblieft ook naar je omgeving die om je geeft en er voor je wilt zijn.
Geef jezelf de ruimte, pak dat boek als je er aan toe bent, steek het kaarsje aan bij je warme kop thee en geniet van de muziek die je goed doet. Als het niet lukt, dan lukt het niet. Dan kan je er veel beter een fijn moment van maken dan dat je blijft sukkelen en je enkel slechter zal gaan voelen..
Wees lief voor jezelf, daar heb je het meeste aan.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 jul 2011 To you
- O 09 jul 2011 Herinnering aan mezelf ( 1 )
- O 01 jul 2011 Buiten
- O 01 jul 2011 Diploma op zak! ( 2 )
- O 27 jun 2011 Lui dagje oppassen ( 1 )
- O 25 jun 2011 Hij liep weg, zij keek toe. ( 2 )
- O 25 jun 2011 Dat gevoel ( 3 )
- O 23 jun 2011 Even snel! ( 2 )
- O 01 jun 2011 Materialist ( 1 )
- O 28 mei 2011 Wauw ( 2 )
- O 26 mei 2011 There will come a time, you'll see..
- O 24 mei 2011 They're like drugs ( 1 )
- O 23 mei 2011 Zo ( 1 )
- O 19 mei 2011 Het gaat, zoals het gaat ( 2 )
- O 19 mei 2011 @&$?@&?!?!!!! ( 1 )