Papa, mijn held

Papa

Zoveel keren naar het ziekenhuis. Onderzoeken, operaties en chemokuren. Altijd die onzekerheid. Wat komt er nu? Wat gaat er gebeuren? Wat staat ons te wachten? Altijd zoveel vragen waar geen antwoorden op te vinden is. De chemokuren sloegen niet meer aan.. het is een aflopende zaak. Er is niets meer aan te doen. De kanker is uitgezaaid naar allebei de longen. Het is een kwestie van tijd. De tijd tikt door en er komt een dag dat ik afscheid moet nemen. Ik wil nog geen afscheid van je nemen. Ik wil je niet missen in mijn leven. Ik wil dat je hier blijft maar dat zou egoïstisch van mij zijn.Wat ik vooral wil is dat je geen pijn zal hebben..nooit!

Waarom nou jij? Mijn lieve vader met een hart van goud. Altijd sta je klaar voor ons. Zelfs nu je zo ziek bent. Je blijft doorvechten.. zo sterk dat je bent! Zo positief dat je blijft..hoe doe je dat toch? Je laat ons nog steeds lachen met je grapjes. Het leven is niet eerlijk. Waarom gaan goede mensen dood aan zo'n rotziekte? Je had zoveel meer verdient, zoveel meer.. maar niet dit!

Papa, 1 ding is zeker. Dat je op de een of andere manier altijd bij ons zal blijven. Je zal altijd een speciale plek in mijn hart hebben. Papa, jij en ik lijken op elkaar. Ik heb geleerd dat je altijd naar je intuïtie moet luisteren. Dat is precies wat ik nu doe. Mensen die niet meer bij me passen (ook al gaf ik om hun..) ik laat ze nu los uit liefde. Oude patronen en gewoonten ben ik aan het veranderen en ik voel me hier beter bij. Ik weet dat er plaats komt voor mooiere dingen als ik alles loslaat wat niet meer bij mij hoort. Als je zoiets meemaakt dan pas kom je erachter wat echt belangrijk is in het leven! Misschien ben ik in 1 klap volwassener geworden maar ik ben zoveel sterker en wijzer geworden hierdoor. Ook al is het moeilijk je vader zo ziek te zien en weten dat je hem langzaam aan het verliezen bent. 1 ding is meer dan duidelijk. Wie de mensen zijn die er echt voor je zijn, en die mensen die het geen reet kunnen schelen of maar net doen alsof. En daar kijk ik recht doorheen..ik heb zulke mensen niet nodig in mijn leven. Die mensen met hun mooie woorden, die mensen die op gevoelens inspelen maar waar ik toch een rotgevoel bij krijg. Het gevoel dat er iets niet klopt. Het gevoel dat het altijd goed heeft en dat je nooit mag onderschatten! Dat gevoel wijst mij op het goede pad. Mijn levenspad.

Ik laat geen egoïsme meer in mijn leven toe maar ik luister naar mijn gevoel. Ik weet dat er mooie dingen staan te wachten op mij en dat ik me niet door anderen moet laten tegenhouden. Zoveel mensen zijn gericht op alles wat niet eens zo belangrijk is in het leven. En ik neem afstand hiervan..ik richt me liever op dat wat echt belangrijk is. Dit is de juiste keus en zo ga ik het voortaan altijd doen. Naar mijn gevoel luisteren, net zoals jij altijd deed bij elke keuze die je maakte van je leven. Jij liet je nooit tegenhouden door anderen en je maakte altijd de juiste keuze. Jij bent mijn voorbeeld papa. Ik ben trots op jou en blij dat ik jou dochter mocht zijn.